به من دل می‌دی و رو قلب من تأثیر می‌ذاری
به تو دل می‌دم و حس می‌کنم با من وفاداری

به من دل می‌دی و چشمای تو اینو نشون می‌ده
به تو دل می‌دم و احساس من بی‌شک و تردیده

از این دلدادگی، حال و هوای ما دل‌...

یه جور حس دیوونگی با منه
تب و تاب این زندگی با منه

تب و تاب من اوج بی‌تابیه
دل من پر از موج بی‌تابیه

یه حال غریبی گرفته منو
چه جوری بگم راز این بودنو

چقد پر تپش قلب من می‌زنه
سکوتم پر از گریه و گف...

عجب غربتی داره این سرنوشت
دلم تنگ می‌شه برای بهشت

بهشت گل و عطر سرریز تو
ِبهشت همیشه دل‌انگیز تو

بهشت من و خندهء ماه من
همون عشق معصوم و دلخواه من

کنار تب و تاب پروانه‌ها
پر از دل‌دل ناب پروانه‌ها
...

بغض نکن ابرک بی‌قرارم
بغض نکن، طاقتشو ندارم

بغض نکن، من نفسم می‌گیره
نذار که این جوری هوا بمیره!

نذار که غمگین ببینم چشاتو
هی تو خودت نریز غصه‌هاتو

عزیزکم، خیلی دلم می‌گیره
وقتی چشاتو ِمِه غم می‌گی...

تنفس نکن این هوای بدو
تحمل نکن لحظه‌های بدو

به اندوه پژمردگی دل نده
به این خستگی، مردگی دل نده

تب گریه‌هاتو به یادت نیار
یه بارم شده بغضتو جا بذار

نباید بمونی که داغون بشی
یه کاری نکن تا پشیمون...