به بغضی که در خنده پنهان شده
به جانی که در خود پریشان شده
به قلبی پر از درد عشق و نیاز
به چشمی پر از موج اندوه و راز
به خونی که گل داده بر نبض خاک
روان از تن عاشق مست و پاک
همان عاشقی که سکوتش صداس...
نباید تو را در خودم گم کنم
به جز تو کسی را تجسم کنم
به جز تو به سمت کسی رو کنم
به غیر تو با دیگری خو کنم
تو آنی که در من شکوفا شدی!
تو در من، به ناگاه، پیدا شدی!
تو پیدا شدی تا تماشا کنم!
تو را ...
مرا از تنم تا ترنم ببر!
و بغض مرا تا تبسم ببر!
مرا از تنم تا طراوت ببر!
و جان مرا تا سخاوت ببر!
مرا پر کن از عطر باران شدن!
پر از عطر گل، عطر دل، عطر تن!
تنی که دچار شکفتن شده!
و بعضی که سرش...
دیگر تمام شد دهه‌ی انقراض عشق!
حالا رسیده است تب اعتراض عشق!
عشقی که از سکوت به فریاد مایل است!
مثل نماد حادثه‌ها یک شمایل است!
مثل شمایلی‌ست که شکل پرنده است!
یک قلب باشکوه و عزیز و تپنده است!...
و ماه، ماه قشنگ و عزیز آبان بود!
و او مسافر تنهای آن خیابان بود!
هوای پاک خیابان که عطر خاطره داشت
دچار عطر تمیز و لطیف باران بود!
و شاید اینکه در آن جا همیشه هر آبان
شبیه فصل تر و تازه‌ی بهاران ...
تبلیغات
