مرا ببر...

ارسال شده در تاریخ : 14 دی 1402 | شماره ثبت : H9427820

مرا از تنم تا ترنم ببر!
و بغض مرا تا تبسم ببر!

مرا از تنم تا طراوت ببر!
و جان مرا تا سخاوت ببر!

مرا پر کن از عطر باران شدن!
پر از عطر گل، عطر دل، عطر تن!

تنی که دچار شکفتن شده!
و بعضی که سرشار گفتن شده!

چنان گریه از بغض من جان گرفت!
که ناگاه در شعر باران گرفت!

تو آگاهی از گریه‌ی شعر من
برای دل بی‌قرار وطن

دعا کن پس از گریه، لبخند من
شود باعث شوق پیوند من

چنان بعد باران که رنگین‌کمان
شکوفا شود بر تن آسمان

تن آسمان مثل من با تنم
که شعری به شکل وطن می‌تنم!

مرا شعر من می‌برد تا کجا
همان جا که هر لحظه گفتم بیا

مرا از تنم تا ترنم ببر!
و بغض مرا تا تبسم ببر!

شبنم حکیم هاشمی