در حسرتِ آغوشِ تو مانده بدنم
نـزدیکِ لَبت هم نرسیده دَهنم
هربار که وعده ی موافق دادی
سیرابِ لب و لوچه شده پیرهنم
تا فکرِ تو از ذهنِ ترم می گذرد
عطـرِغــزلِ نـاب بگیرد سُخنم
چون شاخه گل نرگس رعنا...

در ریشِ خودم موی سپیدی دیدم
از آینـــه ی منزلمـــان رنجیدم !
مُشتی ز سر دلخوری از این نقصان
با خشمِ زیــــاد بر سرش کوبیدم
دستم ببرید و قابش افتاد به پای
از شدت درد اشک می باریدم
بر زخمِ سرانگشت...

کمکم کن ، فقط همین بارو
بغلم کن ، بریز دیوارو
باغبان شو بیا و خوشه بچین
از لبم بوسه های تب دارو
با دو چشمِ خمارِ یوسفی ات
کور کردی منِ زلیخا رو
به تنم فرصت وصال ببخش
بیش از اینم دگر میازارو
تا...

زندگی ، باز آرزوهایم
با یکی دیگه اشتباه شده
پای این دست دست کردنِ تو
نصفِ موی سرم سیاه شده !

مال من مثل روز روشن بود
تو برام شام تیره آوردی
باز گفتی که اشتباه شده
رفتی تعویض کنی برگردی

زن...

چون لکه ی سرخی به تنِ بوم نیفتیم
سبزیم که با ظربه ی باطوم نیفتیم
از بس که عقب راندنمان با سرِ نیزه
ای کاش که از آن طرفِ بوم نیفتیم *
خرداد 88

اندر طلبِ دو چشم نازَت تا کی؟
در پیچ و خم...