تصور کن جهان می شد اگر اشغال شاعر ها
غزل جای سیاست بود زیر بال شاعرها

کبوتر حاکم احساس شبنم سهم گل میشد
پرستو بال و پر می زد در استقبال شاعرها

قفس برچیده می شد میله ها برباد می رفتند
نفس آزاد می ...

[Forwarded from کانال اشعار جابر ترمک (جابر ترمک)]
می خواستی از چشم من باران ببارد
از بغضِ سرشارم غم پنهان ببارد

رفتم فراموشت شود شب موهایه ها را
شاید نگاهت شعر سرگردان ببارد

من در مسیر کوچم و بگذار...

یک جرعه بوسه ازلب توشوق نم نم است
احساس من بدون تو دنیای مبهم است

کوهی که تکیه می دهمت صخره صخره شعر
آبی که شعر موج تو بسیار درهم است

زیر خیال روسریت می وزد نسیم
مویت هزار توی خیابان پر خم است

مشکی...

گاهی نگاه ساده ی آئینه دیدنی ست
پروانه در قبیله ی باران پریدنی ست

زخمی که روی شانه ی من جا گذاشتی
بعد از تو بر غبار بیابان چکیدنی ست

از طعنه های طایفه ی عقل خسته ام
اما گدای آن نفسم که کشیدنی ست
...

در این زمانه که هربی اراده ای مست است
عجیب نیست که پاییز با تو همدست است

شکسته را نزن اما غرور را بشکن
که راه آینه ها را غرور ما بسته ست

مرا به جان غزلواژه ها قسم ندهید
که در قبال بلندی فقط فرودست ...