تصور کن جهان می شد اگر اشغال شاعر ها
غزل جای سیاست بود زیر بال شاعرها
کبوتر حاکم احساس شبنم سهم گل میشد
پرستو بال و پر می زد در استقبال شاعرها
قفس برچیده می شد میله ها برباد می رفتند
نفس آزاد می شد بعد استقلال شاعرها
زمین می شد تفرجگاه اهل آسمان شاید
زمان می شد شبیه آسمان ها مال شاعرها
چه تصویری تو از احساس باران در غزل داری
مرا هی می کشد چشمان تو دنبال شاعرها
تبسم کن غزل بنویس با لبخند خود بانو
بدا بر حال بدخواهان خوشا بر حال شاعرها
#جابرترمک
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 25 دی 1400 09:49
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
جواد مرادی 25 دی 1400 20:00
درود بر شما
رزمین فروزان 27 دی 1400 12:30
رزمین فروزان 27 دی 1400 12:31
عالی
محمد مولوی 04 خرداد 1401 17:01