با مردم بی درد تو از درد چه گویی؟
با آن رُخ گلگون ز رُخ زرد چه گویی؟

نامرد نیفکنده مگر درد به دل ها؟
ای مرد تو از درد به نامرد چه گویی؟


اسفند 1386
طارق خراسانی

درد آفرینان، نادان و یا ب...

کسی محرم شود بر دل، که با جان سوی آن آید
جگر در خون بگرداند، که تا دل در میان آید

نمازِ عاشقان را کی، ببیند چشم نامحرم؟
کسی بتواند آن دیدن، سحر با اذنِ جان آید

مریزان خونِ مظلومان، از آن ...

بی شک گلاب ناب وطن به ز قمصر است
کان بهترین، عصاره ی گل های پرپر است[1]
شک نیست آسمان وطن از ستارگان
آن شاهدان عشق، همیشه منور است
دشمن نخواست مردم عالم خبر شوند
اما شکوه ما که به دنیا مصور اس...

شعر خوشه ای یا متغیّر

فکر کنم هفته ی وحدت سال 1364در چابهار بود که خدمت استاد حمید سبزواری عرض کردم که به فکر سرایش شعر خوشه ای هستم .

24 سال بعد و در تهران در حین سرایش مثنوی عشق، اتفاق مب...

غم آمد و از بَرَش نَجَستم
تا قامت او شبی شکستم
ساقی برسان ز بوسه جامی
بی بوسه که گویدت که مستم؟
از دامن تو کجا کشم دست
تا عمر بوَد که با تو هستم
با مطرب و می بیا، که دانی
دیریست هم...