دل به دریا بزن ای زورق باران دیده
که غزل های من از جزر قدت رنجیده

آفتاب نفس خسته ی بندر گاه است
چشم هایی که لب ساحل غم خوابیده

ماسه زار غزلم از تب و تاب افتاده
ظاهرا از تب قحطی ست چنین خش...

ستاره رفت و سپیده به آسمان برگشت
دوباره حضرت خورشید ناگهان بر گشت

طلوع عشق و تغزل نماز و خنده ی گل
دوباره در تپش ذوق باغبان برگشت

کرشمه در تب لبخند تو نمایان شد
و روح آینه در قوس کهکشان ...

مثل ابری که مست باران است
طی کن از آسمان آبی من
تشنه ام تشنه کام چشمانت
نفست شعر انقلابی من

من پرستو وشم مواظب باش
عشق در من شبیه باران است
لحظه لحظه هوای دلتنگی
در سکوت دلم فراوان اس...

به جلوه گاه غزل در شراب می مانی

که در کویری ِ چشمت سراب می مانی

هوای حسرت پرواز از دلت رفته است

پرنده ای که پر از اضطراب می مانی

میان شورش صدها غزل شکسته ی صبح

میان مطلعی ا...

از پیله ام بیرون زدم پروانه باشم
پرواز کردم دور از ویرانه باشم

گلها برایم دامن دل را گشودند
تا زینت هر گلشن و گلخانه باشم

روز تولد روز رستاخیز گل هاست
بگذار من مانند گل بی شانه باشم

...