این کویر خشک ما ، خورشید میخواهد چکار؟
باغ بی برگی ، درخت بید میخواهد چکار؟
آسمان شعر ما ، حتی بدون یک شهاب
شهر خواب آلوده ها ، ناهید میخواهد چکار ؟
با کدامین سنگ ، شعری را ترازو می کنند
من...
طنین خنده های تو ، پر از جوانه می شود
و وسعت سکوت من ، دو صد ترانه می شود
غزل غزل سروده ها ، ز اشتیاق دیدنت
تمام واژه های من ، پر از بهانه میشود
حریم خلوت من و ، ترنم نسیم تو
ز بوی عطر عاشقی ...
عاقبت خاطره ، سیلاب پر از دلهره شد
و پریشانی من حسرت یک پنجره شد
پشت پرچین غروب و دو قدم مانده به تو
کومه ی ماتم من ، گنبد یک مقبره شد
گرچه بین من و تو اصل به یکرنگی بود
سردی ...
تبلیغات
