خطبه 33
شکایت از فتنه ؛ ویژگی اخلاقی امام (ع)
پینه می زد کفشِ خود را هان علی
خدمت مؤلا رسیدش ، سائلی
تا که دیدش سائلی را ، پرسشی
از بها کفشی که معیوب آن علی
گفتمش مؤلا ، ندارد آن بها
حمد رحمان کرد خالق را ثنا
از حکومت بر شما محبوب تر
بی بها کفشی ،که نزدیکت بتر
بینِ حق باطل ، جدایی ها ،جدا
حُکم اجرا ، بینِ خلقی شد ، نما
شد برون از خیمه ، مؤلانا علی
مردمان را خطبه ای خواندش جلی
آن زمان را یاد ، خالق ربّنا
از میان امّت گزیدش انبیا
ختمِ مُرسل شد ، محمّد مصطفا
صاحبِ قرآن ، کتابی از سما
کس نبودش دعویِ پیغمبری
لا کتابی بین شان دعوی همی
بینِ مردم جاهلی او ، رهنما
تا به آن جایی کرامت بینِ ما
از جهالت دور ، جانا ،رستگار
تحتِ فرمان از کتابی کردگار
با کمک یاران ، ظفرمند این کسان
رستگاران ، بینِ امّت ها ، همان
شاهدِ عینی ، خدا ، من ، پیشتاز
لشکری بودم ، صفِ دشمن دراز
بودم ای جانا ، که دشمن تار و مار
دور از ضعفی و خوفی ، ای نگار
حال هم جانا ، همان راهی روم
شرک را ، از امّتی ، بیرون بَرم
باطلی را ، پرده بشکافم ، که حق
هان ز پهلویش برون ، ای مستحق
با قریشی امّتی من را چه کار
باطلی نابود ، تا حق ، آشکار
آن زمان را یاد ، بودند کافران
حال را بینم ، فریبی خوردگان
جنگ کردم هر کدامین بار هان
بینِ حق باطل ، جدایی ، مردمان
بینِ ما ، لا انتقامی ، مردمان
امّتی واحد ز باطل دور هان
ما شما را ، بس کرامت داده ایم
بیکران نعمت جهان بخشیده ایم
با سواران تا به صبح هنگام ،هان
حفظ کردیم ما ، شما را ، مردمان
گر چه لا همّت بلند ، ای مردمان
بهرمند از نعمت ، امّت ، هر زمان
ولی اله بایبوردی
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 07 اسفند 1399 12:21
سلام ودرود
ولی اله بایبوردی 28 امرداد 1401 17:45
سلام
استاد ارجمند
ممنون از همراهی تان