شاهنامه ای در وصف کرونا

نظر 12

• 

  امیر عاجلو   06 فروردین 1399 18:27

  
• 

  خسرو فیضی   06 فروردین 1399 18:47

  . سلام و درود بیکران نثار استاد باد
  . اینک کهکشان ها را مهمان اندیشه ام . آخر می خواهم بزرگی
  . و زیبایی سروده استاد را بنمایانم . و در تجسم بخشیدن
  . به زیبایی و شیوایی آنچه خلاقانه تصویر کرده اید بنویسم .
  . استاد ارجمند . در بند یازدهم (( خبر چون به گوش جهان برسید ))
  . ( . . . . جهان بَررسید )
  . و در بند . نوزدهم (( فکند صد هزار تن بسختی خاک ))
  . ( . . . . بسختی بخاک )
  . را پیشنهاد می کنم . زیرا از 12 سالگی با شاهنامه بزرگ شده ام
  . و پایان نامه ام از حکیم توس بود .
  . کلک خوش خرامتان را می ستایم
  .
  • 

    khodadad adineh   12 فروردین 1399 19:02

    سلام و درود فراوان بر شما شاعر فرهیخته به باغ اشعار آدینه خوش آمدید و ممنونم ماز نظر حضرتعالی
    
• 

  مجتبی جلالتی   07 فروردین 1399 16:55

  زیبا سروده اید
  • 

    khodadad adineh   12 فروردین 1399 19:02

    سلام و درود فراوان بر شما شاعر فرهیخته به باغ اشعار آدینه خوش آمدید و ممنونم ماز نظر حضرتعالی
    
• 

  محمد علی رضا پور   07 فروردین 1399 19:12

  سلامت باشید
  بلا به دور
• 

  محمد علی رضا پور   07 فروردین 1399 19:12

  
  سلام و احترام،
  برای شناساندن بهتر قالب های تازه و توانمند سروش، سه گلشن و شعر سبز(چندآهنگ) به همیاری تان نیازمندیم.
  تقدیمی:
  در قالب سروش:
  1- از زمانی که دیکتاتور شد/
  سیکل را نگذرانده، دکتر شد/
  ناظر فنّی رِآکتور شد/
  و ترقّی کرد.//
  2- نردبان ترقّی آوردند/
  نردبان؟ – پلّه برقی آوردند/
  هر چه غربیّ و شرقی آوردند/
  در احزاب.//
  3- آن سرِ نردبانِ جمهوری/
  قله ی لامَکانِ جمهوری/
  جانِ جمهوری/
  پایه، پیدا نیست.//
  نمونه شعری در قالب جدید سه گلشن
  (تنها قالب مهندسی شده در شعر فارسی که هر سه بخش آغازگر، بدنه و پایانبخش را در خودِ ساختارِ قالب دارد
  “شعر، زیباترین تریبون است؛ حرف هایی بلند می طلبد/
  تا تَسَلّا و مرهمی بشود، شاعری دردمند می طلبد//”
  مشکلاتِ زیادِ ما کم نیست. شاعر از زلف یار می گوید/
  بچه های طلاق، بد یُمن اند؛ شعرِ بوس و کنار می گوید/
  پدری، مدتی ست بیکار است؛ غم گرفتار و تلخ گفتار است/
  همسرش باردار و بیمار است؛ از غمِ انتظار می گوید/
  دست های لطیفِ بیوه زنی مثل دستانِ پیرمردان شد/
  چشمِ پاکِ همیشه پُر شرمش، از غمی بُردبار می گوید/
  چار راهِ رفاه، پشت چراغ، دختران، گل حراج کردَه ند و /
  گلِ بی عطرِ کاغذی، چیزی، از بدِ روزگار می گوید/
  فاصله بین ملت و دولت، راهِ این جلگه است تا قله/
  شاعرِ بی غمِ تغزّلباز، باز وصف بهار می گوید/
  “شاعران در شبِ ملایمِ شعر فقط از شوق و آرزو گفتند/
  عده ای از دو چشم دلبرشان، جمعی از حلقه های مو گفتند/
  باز هم دخترانِ گل در دست …. باز هم مردمانِ پایین دست … ./
  باز هم شاعران در این بُن بست، غزل از مهرِ ماهرو گفتند . //”
  نمونه ای در شعر سبز(چندآهنگ)، گونه ای از شعر میان سپید و نیمایی، با الزام به کاربرد (حدّ اقلّی یا هر از گاهِ) قافیه و ایجاد چندآهنگی باتغییر اوزان:
  ناگاه/
  آه!/
  زیر آوار ماند خاطر من/
  رفتی و رفتم و رفت/
  و هیچ کس نفهمید جز عشق/
  که از عشقت/
  ای سراسر عشق!/
  بر سرم چه ها رفت .//
  • 

    khodadad adineh   12 فروردین 1399 19:00

    سلام و درود فراوان بر شما شاعر فرهیخته به باغ اشعار آدینه خوش آمدید و ممنونم ماز نظر حضرتعالی
    
• 

  مسعود مدهوش   07 فروردین 1399 19:29

  درود بر شما،بسیار زیبا و دلنشین استاد
  شادو پیروز باشید
• 

  ابوالحسن انصاری (الف. رها)   08 فروردین 1399 00:20

  درود ها
  • 

    khodadad adineh   12 فروردین 1399 19:02

    
    سلام و درود فراوان بر شما شاعر فرهیخته به باغ اشعار آدینه خوش آمدید و ممنونم ماز نظر حضرتعالی
• 

  علی معصومی   12 فروردین 1399 19:50