پیک سلیمان
دل از من بردی ای یار نهانی
به جز تونیست یار مهربانی
نمودی نیلگون کون و مکان را
عجب عشقیست عشق آسمانی
نگر این فکر عشق با من چه ها کرد
مرا برداست به اوج مهربانی
اگر بر چهره معشوق نقاب است
ولی در قاب دل بس نشانی
چو غافل گردی از حسن خداداد
شود این زندگیت دار فانی
سر از زانوی غم بردار ای دل
طبیب در خانه ات دارد مغانی
برو آدینه هدهد باش به دوران
بشو پیک سلیمان شاد مانی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 05 اردیبهشت 1402 10:51
درود بر شما
khodadad adineh 10 اردیبهشت 1402 21:57
تشکر و تقدیر برای شماست که
همواره لطفتان را به من ارزانی داشتید.
از حضورتان بینهایت تشکر میکنم.
بهاالدین داودپور 07 اردیبهشت 1402 17:01
درودشاعرگرامی پاینده باشید
khodadad adineh 10 اردیبهشت 1402 21:57
تشکر و تقدیر برای شماست که
همواره لطفتان را به من ارزانی داشتید.
از حضورتان بینهایت تشکر میکنم.