بگو از ایران عشقم از وطن
به صحرا و به دشتم به خُتن
بگو آسودگی در ایران است و بس
از سبلان و الوندورود ارس
ز خوستان و کارون تفرش
ز نقشهای گلیم و قالی و فرش
هنر ها جملگی در ایران است و بس
جان می دهم به مهد شیران کوروش پرست
کشور نامی است چو دریا در خروش
آریو و افراسیاب و کوروش و داریوش
خداوندا دور نگه دارش ز چشمان شور بد مست
به دعاهای زرتشت و حافظ و سعدی و مولانا و هرکه هست
ایران سرای عشق و شاعری و شازدگی است
افسوس که نگهش بداشتن در افسردگی
چو به ایران آمدی سجده کن به خاک پاکش
به سرداران شهیدش به زیبائی نامش
مردم مهمان نواز و صلح دوست و پُر غمش
مردمی از تبار رستم و نادروعطارومحنتش
من قطره ای هستم از تبار سربه داران
از تبار میرزای جنگلی و شهریاران
به گفته ی فردوسی پاکرو و پاک روان
چو ایران نباشد تن من مباد
تنی که ایران ندارد تن نیست
سری که تن ندارد ، من نیست
به ایران و ایرانی و موطن خویش
بَریم گیتی و زندگی خویش پیش
تو ای ایرانی والامقام و پارسا
بدان قدر خویش و وطن را به سامان
چون خداوند آفرید ما را در ایران
به موجبش بکرد نعمت ها را چو آسان
بدان قدر خویش و وطن را به سامان
که با افتخار کنی عمر خویش را به پایان
فارس و تُرک و بلوچ و کُرد در همن
لُر و تُرکمن و خراسانی همه با همن
وطن سبز و سفید و سرخ گونه
دشمن نابوده و خیلی زبونه
وطن همیشه بوده و همیشه باشه
دلم هیچوقت ازش جدا نمیشه
وطن شیر می غُره توی بیشه
بدون هیجا مثل وطن نمیشه????
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 30
عباس ذوالفقاری 08 فروردین 1399 18:15
سلام خوبید؟ مفهوم گنجانده شده در نوشته شما بسیار عالیست اما فرم و ساختار مناسبی ندارد...
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:49
درود بر استاد گرامی
این فقط یک دلنوشته ای بود در حال و هوای غربت
به مهر خواندید گرامی
خسرو فیضی 08 فروردین 1399 20:03
. با بهترین درودهایم
. استاد ارجمند سنگ تمام گذاشتید . چونان کاوه و آرش
. یعقوب و نادر از وطن سرودین و بی خیال وزن و قافیه
. ردیف و . . و صادقانه و با همه ی صداقت . . درودها نثارتان
.
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:51
درود بر شما استاد گرامی ام
دلنوشته ای بود از دلتنگی در غربت
امیر عاجلو 08 فروردین 1399 20:18
تنی که ایران ندارد تن نیست
سری که تن ندارد ، من نیست
چه زیبا
مسعود مدهوش 08 فروردین 1399 20:34
درود برشما
لطف دارید
خسرو فیضی 10 فروردین 1399 16:41
. با بهترین درودهایم
. استاد والانگر کلک زرین و هنرمندتان
. زیبا سروده ای را رقم زده است . ممون بزرگوارا
.
حمید میرزانژاد 09 اردیبهشت 1399 19:33
درو بر شما جناب مدهوش
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:52
درود بر شما دوست خوبم
سعید اعظامی 12 اردیبهشت 1399 03:28
درود .خیلی زیبا لذت بردم
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:52
درود گرانقدر
به مهر خواندید
خسرو فیضی 13 اردیبهشت 1399 20:26
. درودی به زیبایی نام اهورامزدا و زرینی برگ های اوستا نثارتان باد
. استاد گران اندیش . از تبار آریو برزن و کورش . . دلاور همدستان یعقوب و نادر و بابک
. با رخش قلم در عرصه میدانی ادبیات چنان تاخته اید که گویی نمانده از چوگان کوبندتان
. تا سر بپیچد . مام وطن بتو افتخار می کند . بمان تا ایران دوباره سر بلند کند و تو عظمت
. وجودیش را ببینی و احساس کنی . . برایت سروده ای خواهم ساخت
.
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:53
درود بر شما استاد ارجمندم
علی روح افزا 13 اردیبهشت 1399 20:34
درود بر شما بزرگوار
پاینده باشید..........
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:54
درود بر شما گرانقدر
دل نوشته ای بود در غربت
علی معصومی 13 اردیبهشت 1399 21:25
درود و ارادت
جناب مدهوش نازنین
"وطنم پاره تنم"
◇◇◇◇
"دست جایی است که آنجا غم نباشد"
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:56
درود استاد معصومی
ببخشید اگر قوانین شعر هیچ رعایت نشد , دلم لرزید و قطرات اشک غربت آنرا ساخت
معین حجت 13 اردیبهشت 1399 21:44
چو ایران نباشد تن من مباد..
درود بر دوست عزیزم آقا مسعود
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 16:58
درود بر استاد حجت عزیزم
عذرخواهی می کنم زمان سرودن این به اصطلاح شعر ,در غربت محض بودم و دلتنگ,
میدانم قوانین اشعار رعایت نشده است ولی از دل تنگ چه انتظار
محمد رضا درویش زاده 13 اردیبهشت 1399 22:04
درود بر ابر مرد ایران زمین
مسعود مدهوش 13 اردیبهشت 1399 22:47
درودتان
ولی اله بایبوردی 13 اردیبهشت 1399 22:48
مراعات نظیر نشه جغرافیا
سلام و درود
یاد وطن
دستمریزاد
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 17:00
درود استاد بزرگوارم
پوزش اگر قوانینی رعایت نشد , دل تنگ و غربت قانونی نخواهد فهمید
سیدمحمد طباطبایی 14 اردیبهشت 1399 00:04
درودتان جناب مدهوش عزیزم
دستمریزاد ، محتوا و مفهوم شاعرانه نفیس و قالب و تکنیک های ادبی مستمر در حال اعتلا و رشد و بالندگی
توفیق تلاش مجدانه تان را خواهانم
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 17:02
درود بر استاد گرانمایه ام
پوزش از این به اصطلاح شعر , دلتنگی در قالب بادکنکی بود در غربت سالهای پیش
که به ناگهان ترکید و این سروده گردید.
سیلویا اسفندیاری 14 اردیبهشت 1399 00:55
درود جناب مدهوش
مهرتان جاوید
نگاهتان اهورایی
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 17:02
درود بر دوست ادیبم
به مهر خواندید گرامی
سیلویا اسفندیاری 14 اردیبهشت 1399 00:56
درود بر شما جناب مدهوش
مهرتان جاوید
نگاهتان اهورایی
سعید اعظامی 14 اردیبهشت 1399 10:12
جناب مدهوش عزیز زیبا بود .ای جانم
مسعود مدهوش 14 اردیبهشت 1399 17:03
قربانت, دوست خوبم , دلنوشته ای بود در سالیان دور در غربت