ترانه چیست و ترانه سرا کیست؟؟

ترانه قالب یا گونه ای از شعر است که خواننده مطابق با قوانین با قواعد موسیقیایی آنرا اجرا میکند،ترانه عملا از سه فاکتور شعر،ملودی

و ریتم تشکیل شده است،ترانه مفاهیم و مضامینی را که هر شعری داشته باشد میتواند داشته باشد و دارای موضوعات عمیق و سطحی

است. در قانون ترانه مفاهیم به طرز ساده تری بیان میشود و از کلمات ادبی پیچیده به هیچ عنوان استفاده نمیشود.

زبانشناسان(linguists)معتقدند که شعر از بدو پیدایش با خوانش آهنگین همراه و هم مسیر بوده و به مرور از نغمه جدا شده،

شاعرانی همانند : رودکی،امیر خسرو دهلوی،عارف قزوینی اشعار خود را با آوازو موسیقی همراه می نمودند،هر شعری که دارای قابلیت

موسیقیایی باشد را میتوان ترانه نامید.

ترانه را زیر مجموعه ای از شعر می نامند و ترانه به شعر اعتبار و اطمینان بخشیده است ، که با لحن موسیقیایی طراوت و زیبایی خاصی می بخشد.

ترانه باید ساده نگارش شود تا بر روی موزیک و آهنگ قرار گیرد ، تمام ذهن شنونده متوجه معنی ترانه نیست بلکه صدای خواننده و ملودی

و زبان روز مردم بسیار اهمیت دارد.

بر خلاف تصورترانه سرایی از شعر سرودن مشکل تر است،شاعری که هنوز نام ادوات موسیقی را نمیداند و ریتم و هارمونی در موسیقی را

نفهمیده است نمیتواند ترانه بگوید.

اهمیت تلفیق شعر و آهنگ را نباید از خاطر دور نگه داشت ،تلفیق ترانه سرا،آهنگساز و خواننده باید باهم توام گردد.

ترانه باید دارای ردیف،آهنگ درونی و قافیه باشد که در حال حاضر و امروزه روز ترانه ی بدون قافیه نیز سروده شده است . ترانه معمولا

به دو شکل اول شخص و سوم شخص یا در مواردی تلفیقی از این دوست.

درون مایه ی ترانه عامیانه و احساسی،فراق،عشق و محبت،غم غربت،دشمنی،دادخواهی و دیگر موضوعات اجتماعیست.

✍ ترانه و تصنیف سرا: دکتر مسعود مدهوش

اقتباس از اساتیدی چون: منوچهر منوچهری،زنده یاد افشین یدالهی و ایرج جنتی عطایی.

بهانه ای شد بدینوسیله از ترانه سراها و تصنیف سراهای پیشکسوت میهنم تجلیل نمایم و اموزش کوچکی برای دوستداران و علاقه مندان

صورت گیرد.