قدیمی
رفتم که بــا د لــم نــجــو ا کنــم شبی
رفتم که با د لـــم شـــو ر ا کــنـم شبی
تنــهــا شدم و لی ا فسو س ا ز ا ین د لم
با نــا لــه ا ی هـــز یـن تــمــنا نمود دلم
گفتا که خسته ام ز این روزگار و زندگی
گفتم دلم نالان مشو ر این شام تار زندگی
مــن نا لـــیــد م ا ز ز ما نــه و ا ز جــفـا
دست ستم نگر بر خلق ا ین ز ما ن از جفا
بیــچـــا ر ه ا یــن د ل غــمــدیده و فگار
گـــفتـــا چــه مـیـکــنـد بـا من ا ین نگار
ا ز نــا لــه ها ی خو د بــا من بگــفـت سخن
رویا بگفت با دلش آرام باش بس است سخن
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 07 آذر 1399 15:43
درود بزرگوار ا
کرم عرب عامری 08 آذر 1399 00:48
درودها استاد عالمی عزیز
کاویان هایل مقدم 08 آذر 1399 08:57
مثنوی زیبا و تامل برانگیزی بود جناب عالمی
ولی اله بایبوردی 08 آذر 1399 09:41
با نــا لــه ا ی حزین تــمــنا نمود دلم
سلام و درود
دست مریزاد
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 09 آذر 1399 22:49
سلام و درود
دستمریزاد