ای د ل بسوز که سو خــتــن کار توست
ا ی د ل بسا ز کــه ســـا ختن کا ر توست
دنیا محل سوختن و ساختن ذ ا ت بشر بـُود
بهر چه بسوزی مگر کسی در انظار توست
تنـهــا بمان و تــنها بسوز برای عشق خود
ز بهر عشق بساز که عشقت کناه تو ست
رویا بسوخت از غم هجران یا ر خود بدان
چه بگویم که سوختن در این جهان کار توست
گر من بسوزم ز آتش عشقت در ا ین جها ن
دارم ا فتخا ر که ســـوختن من برا ی توست
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 07 دی 1399 09:25
درود بر شما
کاویان هایل مقدم 07 دی 1399 11:17
دل سرای سوختن و ساختن عشاق است
مبارک باد این حال دل بر شما جناب عالمی
کرم عرب عامری 07 دی 1399 14:57
درودها جناب عالمی عزیز