خود واقعی من
من عاشق آزادی و پرواز در رویای خود
دلبسته بر آرامشی مقدور در دنیای خود
با دستها ، هر بار از مهتاب آویزان شوم
تنهایی شب، شاد تر با حرکت پویای خود
دلگرم با آواز های جغد شوم شب شوم
سرگرم بازی کردن ماهی در دریای خود
خندیدنم آنقدر باشد کر کنم گوش فلک
حتی چروکیده برایم پوست محیای خود
وابسته ی رفتار کودک گونه های زندگی
برخاسته از حال و از رفتارها، گویای خود
در جستجوی عشق باشم با نگاه تازه تر
تا که بشناسم من خود را پی جویای خود
باشم رها از قید و بند بی دلیل زندگی
یکرنگی ام را آرزو، در پرتو احیای خود
سروده شده توسط : ادریس علیزاده
۲۵ آذر ۱۴۰۰
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 26 آذر 1400 03:07
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
ادریس علیزاده 26 آذر 1400 14:09
درود ها بیکران و تا ابد حضور ارزشمندتان گرامی