بارداری جهل

*تو اگر دخترت را بگورش فکنی، خود بسی حرمت داشت،،، نکند با مغز ناقص بفکر آبروئی، طفل معصوم مگر قدرت داشت...

*دخترک بچّه بدیدم، که جُز آن دردِ نگاهش، به نظر خودْ به راه داشت،

او که خود اِنگاری، غُصّه سی ساله ی من را به شکم داشت...

*من کَزو پرسیدم؛ که تو را بَخت چه شد، این چُنین بَد رَوا داشت؟

*او که با سکوت خود پاسخ داد، و به یادِ آن دردِ نگاهش، اشکهایم رَوان داشت...

دخترک را آنچنان مظلوم است، که نظرکرده ی بد را کیفری چون گناه کبیره جزا داشت،،، و چنان معصوم است که دل کافرانش را نگاهش عزا داشت...

*او که تا دیروزش, همچو یاسى به خود بوئى داشت, اگر امروزش ببینی,

آیه ی یأسى که تنش را چون موئى داشت...
*من که از جهالت قوم در این سی بسی رنجیدم، و شبانگاه که کابوسْ چو افعیْ به خوابم راه داشت...

*دخترک را آنچنانی سر سفره ی نَحسَش بِنِشسته، که تو با نیم نگاهم بفهمی، خاله بازی را نظر داشت!

آن پدر و مادرش، همه اقوامِ خَـــرَش، آن چُنانی بِنِشَستَند، که بِپُرسی آمار؛ این طَویلَت مگر چند نفر داشت؟!!!

*من اگر حکمت حقّ را به خودم آگاهم، ولی باز این دل رحمم هزاران سؤال در پی داشت...

*لعنتِ خدای و رسولش, بر پدر و مادرش باد, کین چنینی دخترکى را دودستی بدادند به دستِ باد...

.

ادامه دارد...

.«تمام شعرهای موجود در وبلاگ ها بصورت خلاصه گویی و قطعه قطعه گذاشته شده»

.* در نهایت خلوص، فروتنی و احترام همیشگی، این شعر رو تقدیم میکنم به تمام دختران و بانوان عزیز

ایمیل مقصد