قرآن کریم ( ترسیم چهره منافقان حزب ۱۳)

[دلنوشته ای بر حزب ۱۳ آیات ۹۳تا ۱۳۲ سوره آل عمران ]


آیه ۹۳- کُلُّ الطَّعامِ کانَ حِلاًّ لِبَنِی إِسْرائِیلَ إِلاّ ما حَرَّمَ إِسْرائِیلُ عَلی نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراهُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراهِ فَاتْلُوها إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ

تمام طعام ها به بنی اسرائیل
حلال بود اطعام کنند اسرائیل
جز طعام هایی که پیش از تورات
حرام کرده بود خود ، خود اسرائیل
راست گوئید که قبل تورات بوده اند حرام
تلاوت کنید تورات گفته ایم حلال و حرام

آیه ۹۴- فَمَنِ افْتَری عَلَی اللّهِ الْکَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ

دروغ و افترا منبعد بخدا کسی بندد
ستمگرانند آنان چنین افترایی بندند

به رسول خدا می گفتند قوم یهود
گوشت و شیر شتر حرام کرد دین یهود
کل طعام حلال است در تورات
یعقوب پرهیز کرده نگفته تورات
جسم یعقوب به آن حساس بود
غلبه کرده صفرا و احساس بود
حکم شرعی نیست پرهیز بعضی ها
حکم تورات روانیست یقینا پرهیزها
کل طعام حلال است مگر تحریم ها
بیان کرده ایم حرام ها به تکلیف ها

آیه ۹۵- قُلْ صَدَقَ اللّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّهَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ

بگو ای محمد امین و راستگوی ما
خدا راستگوست و راست گفت ما
پیروی کنید از ابراهیم حقگرا
مشرک نبود او شما شرک چرا
پیرو ابراهیم خوانید خود را به دروغ
حقگرا بوده ابراهیم ای اهل دروغ
پیروان ابراهیم موحدان عالم اند
نه بت پرستان و مشرکان که جاهل اند

آیه ۹۶- إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّهَ مُبارَکاً وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ

اولین خانه ای که عبادت مقرر شد
خانه ای است که مکه مقرر شد
برکت قرار دادیم به کل جهانیان
هدایت شوند به رحمت جهانیان
ایراد نگیرید یهودیان که چرا
به قدس عبادت نکند نبی ما
هزار سال قبل از مسیح قدمت آن
بنا کرد سلیمان نبی خانه ای آن
کعبه از روزگار نخستین بر جاست
نوح و ابراهیم و سلیمان آنجاست
حج کردند کعبه را که نبی گشتند
کعبه اول است و اول بر گشتند
دحو الارض که گسترش ارض است
زیر کعبه آغاز گسترش ارض است
أَوَّلَ بَیْتٍ اولین خانه خدا کعبه است
قِیاماً لِلنّاسِ به پا خواستن مردم است
بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ مالک خدا بی مالک است
مَثابَهً لِلنّاسِ وَ أَمْناً خانه امن خداونداست
تعلق به جهانیان دارد نه مسلمین
اذن ورود دارید شوید مومنین
تسلیم خدا و اطاعت احمد شرط است
جز آن اذن دخول پادشان هم طرد است

آیه ۹۷- فِیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَ لِلّهِ عَلَی النّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ

کعبه نشانهای روشن قرار داده ایم
مقام ابراهیم بنا نهاده ایم
هر کس در آید در آن امان ماست
عهد حج مردمان امانت ماست
امر کرده ایم که حج کنید شما
البته گر به توان حج اید شما
توانایی داشتید و نرفتید حج
کفر ورزیده اید به خدای حج
بی نیاز است خدا از جهانیان
حکمتی در آن است جهانیان
مکه و کعبه نمایشگاه قدرت ماست
پند و عبرت آمیز ی به بنده هاست
خانه ای که بنایش ابراهیم است
کارگر آن خانه که اسماعیل است
سپاهیان ابرهه عاجز از تخریب اش
پرندگان ابابیل مامورند حفظ اش
شکافته دیوار علی به زاد روزش
بلال برده اذان گو شود رویش
قیام حجت آخرین ما کویش
نجات دهنده جهان حج کند سویش
پس اولین است در جهان خانه ی ما
شد اولین مکان محل قیام حجت ما


آیه ۹۸- قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ اللّهُ شَهِیدٌ عَلی ما تَعْمَلُونَ

کفر میورزید آیات خدا آگاهید
گواه است اعمالتان او ناگاهید
نقشه می کشید پنهانی به نبی ما
آگاه مطلقیم تورات گفته ایم شما
آنچه میکنید و نمی کنید اگاهیم
آنچه دیدید و ندیده اید آگاهیم

آیه ۹۹- قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ

بگو ای رسول رحمت به اهل کتاب
ایمان آورندگان چرا منع کنید کتاب
باز میدارید و گواهیدحقیقت است
درست است راهشان و نهایت است
کج اید و دنبال کج رو می گردید
غافل اید انقریب سوی ما گردید
آگاه است به یقین خدا افکارتان
بینای مطلق و بیند اعمالتان

آیه ۱۰۰- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا فَرِیقاً مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ یَرُدُّوکُمْ بَعْدَ إِیمانِکُمْ کافِرِینَ

ای کسانی که ایمان آورده اید
گر یهود و نصارا اطاعت کنید
شما را یقین کفر خواهند برد
کافرند، مسلمان نخواهند مرد
نتیجه ی پیروی از بیگانگان
کفر و بدعاقبتیست مومنان

آیه ۱۰۱- وَ کَیْفَ تَکْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلی عَلَیْکُمْ آیاتُ اللّهِ وَ فِیکُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ

چگونه کفر می ورزید به خدا
جهالت فرورفته اید از او جدا
آیات خدا بر شما تلاوت شد
میان شماست احمد قراعت شد
هرکس کتاب خدا تمسک جوید
قطعا صراط مستقیم لبیک گوید
هدایت شود او هدایت گر است
و راهش درایند حمایت گر است
اعتصام به خدا انتخاب شماست
انتخاب شد خدا،انتخاب هماست
روی کردن به راهی غیر راه خدا
فاقد نور است و چاه افتید شما
عاقبت ندارد یقین ره بی رهنما
قرآن نقشه و محمد رهنمای شما

پذیرش نیست جهالت کسی منبعد
آشکار نشان داده ایم راهمان منبعد
چهارده خورشید داده ام به شما
عذری نیست گمراه شوید شما
یگانه ام شریکی نیست برای من
کفرست تراشید شریکی برای من
بی نیاز مطلقم شما نیاز مندید
مطیع شوید آزاد تمرد کنید بندید
گروهی تمسخر گرفته میخندند
به نیاکان بنگرند یقین نمیخندند
اسیر خاک گشته اند دیروز میانتان
اسیر خاک خواهید شد فردا تمامتان
اطاعت کنید آن چه گفته احمد را
رحمت العامین کند رها زحمت را
بی ولایت علی که ولی من است
وصی احمد است وصی من است
جنبده ای را توان جنیدن نیست
قیامت آشکار شود ، مولا کیست
تمسک کنید گر آیات فهمیدید
جهالت بمانید گر نفهمیدید


آیه ۱۰۲- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

پروا کنید خدا ایمان آورندگان
تقوای سزاوار خداوند جهان
نمیرید مگر اینکه مسلمان باشید
گر امیدید امان خداوند باشید
ایمانمان کمال رسان خدای جهان
نکن رهایمان تویی پناه مومنان
رمز حُسن عاقبت یقین تقواست
درود محمد و اهل بیت اولاست

ای کسانی که ایمان آورده اید
به آیات حقش یقین باورید
به آن گونه پروا کنید از خدا
سزاوار تقوای اوست را شما
نمیرید جز آنکه مسلمان شوید
مسلمان بمیرید به قرآن شوید
کمال رسان ایمان مارا خداوندا
به قرآن ببخشا خدایا گناهان را
کفایت نباشد ، ایمان آوریم
در ایمان بمانیم اگر باوریم

آیه ۱۰۳- وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ کُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَهٍ مِنَ النّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْها کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ

به ریسمان یگانه چنگ زنید همگی
پراگنده نشوید وجمع شوید همگی
یاد کنید نعمت های خدا را برخود
دشمن بودید ز خود بودید بیخود
میان دلهایتات انداخت خدا الفت
به اخوت شدید و سایه ی رحمت
لب پرت گاهی از آتش بودید شما
نجات داد پروردگارتان شدید رها
روشن بیان میکند آیات قرآن را
تشخیص فرستاده ایم یقین فرقان را
هدایت شوید نپذیریم گمراهی
نشان داده ایم راه ز بی راهی
علی گوید که حبل الله قرآن است
صادق گوید اهل وبیت و ایمان است
رسول فرمود که علی حبل الله است
پس اهل بیت رسول حزب الله است


آیه ۱۰۴- وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

گروهی باشند در میان شما قطعا
خیر دعوت کنند رهایی شَر حتما
امر به معروف مقدم است مردم
نیکی بر خورد کنید نیک هر دم
نهی ز منکر مقام پایین تر
سعی معروف بُوَد از آن برتر
گر چنین کنید امر ما بر پا
رستگارانند قیام کنندگان ما
بی تفاوت و گوشه نشین باشید
حاکمانی مسلط تان شود تاشید

آیه ۱۰۵- وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ وَ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ

نباشید مانند کسانی که باز
حق دیدند و به ناحق ساز
دلایل روشن برایشان آمد
اختلاف و پراکنده گشتند باز
کنید چنین هشدارتان دادیم
عذابی بزرگ برایتان داریم
درس گیرید اختلاف تلخ گذشتگان
نازل کردیم به محمد قصص آنان

آیه ۱۰۶- یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ

قیامت چهره هایی سفید و نورانی اند
صورت هایی در آن سیاه و ظلمانی اند
روسیاهان چنین سوال شوند آن روز
بعد از ایمانتان کفر ورزیده اید دیروز
بچشید امروز عذاب کفرتان دیروز
روسیاهی نیست نزد ما شود پیروز

آیه ۱۰۷- وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَتِ اللّهِ هُمْ فِیها خالِدُونَ

و آنان که رو سفید شوند
غرق در رحمت خدا شوند
جاودانه هستند ز رحمت ما
با وفاست یقین خدای شما

آیه ۱۰۸- تِلْکَ آیاتُ اللّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعالَمِینَ

به حق خواندیم آیات خود را به رسول
نمیخواهد ستم بر جهانیان خدا، رسول
خود ستم می کنید به خود نه خدا
حق نشان دادیم آیات خود به شما

آیه ۱۰۹- وَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ إِلَی اللّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ

آنچه آسمانها و زمین مالک اوست
باز گشت امورات یقینا بر اوست
سوی اوییم و بسوی او قطعا
کرده ها را سوال شویم حتما
بی کم و کاست نازل کرده آیاتش
به حقیقت بیان داشته مجازاتش
پاداش داد مومنان کرامت اوست
دچارعذاب شویم که کرده ماست
تکلیف فوق طاقت نمیکند ما را
حکمت نهاده پاداش و عذابها را
ظلم کسی کند که کمبودی دارد
نه او که هرکه بوده به بود او دارد

آیه ۱۱۰- کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتابِ لَکانَ خَیْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ

بهترین امتید که ظاهر شدید به مردمان
امر معروف کنید و نهی ز منکر مردمان
ایمان دارید به خدا و رسول مکرم اش
مطیعید اوامر و آیات قرآن اش
گر اهل کتاب ایمان آورده بودند او
قطعا بهترین بود برایشان این کو
برخی آنان مومنند و در ایمان
اکثریت فاسق اند و بی ایمان
به شعار نیست برترین شدن امت ها
امر به معروف نهی از منکر امت ها
در امت ساکت و ترسو خیری نیست
تعقل، اهل بیت گفته خیرات چیست

آیه ۱۱۱- لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلاّ أَذیً وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ

اندک آزاری اهل کتاب توان دارند
ناتوانند در جنگ با مومنان آنان
کوچک اند مقابل ایمان گریزانند
یاری نشوند آنان که خوارانند
زیانی به شما نخواهند رسانید
بی توانند آنان شما در ایمانید

آیه ۱۱۲- ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّهُ أَیْنَ ما ثُقِفُوا إِلاّ بِحَبْلٍ مِنَ اللّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ یَقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ

دشمنانِ مومنان یقین خوارند
ترسو و زبون و بی عارند
هر کجا یافت شوند لالند
مهر ذلت خورده بیمارند
گر بحبل الله زندند چنگی
در امان اند نکنید جنگی
فسق و انحراف برگشتند
به ایمان و مومن گشتند
به جمع مومنان پیوستند
امان دهید امان هستند
گر گرفتار خشم ما گشتند
مهر بیچارگی زدیم رستند
کفر به آیات ما بود علت
که فرو رفته اند کنون ذلت
به ناحق کشتند پیامبران
به عصیان شدند تجاوزگران
قهر ما افتند کنیم خوارشان
تا ابد گرفتار افکارشان
روز رستاخیر عذابی دردناک
ما مهیا کرده ایم آتش خوراک

آیه ۱۱۳- لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّهٌ قائِمَهٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ

اهل کتاب همه یکسان نیستند
طائفه ای قیام به طاعت کردند
دل شب کتاب ما مشغول اند
سر به سجده نهند و گریانند

آیه ۱۱۴- یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصّالِحِینَ

ایمان آورندگان خدا رستاخیزند
امر به معروف و نهی از منکر برخیزند
کارهای خیر شتاب ورزانند
افراد صالح و شایستگانند
خیرات بها می دهند و خیرند
فکر آخرت اند و دنیا سِیرند

آیه ۱۱۵- وَ ما یَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَلَنْ یُکْفَرُوهُ وَ اللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ

قدر دانیم ما یقینا خیرتان ،خیرات دهیم
هر سپاسی را یقینا با سپاس پاسخ دهیم
دانای مطلق است خدا حال متقیان
پاداش عظیم دهیم یقینا به صالحان

آیه ۱۱۶- إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللّهِ شَیْئاً وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ

نه اولادشان نه اموالشان
نرهانند آنان ز عذابشان
همدم آتشند و ماندگار
کفر ورزان پروردگار

آیه ۱۱۷- مَثَلُ ما یُنْفِقُونَ فِی هذِهِ الْحَیاهِ الدُّنْیا کَمَثَلِ رِیحٍ فِیها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَکَتْهُ وَ ما ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَ لکِنْ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

مَثَل زد خدا انفاق کنندگان دنیا را
انفاقِ دهندگان به دنیا بی پروا را
بادی که در ان سردی و سوزی باشد
یا به همراه باد، گرمی تیزی باشد
بوزد مزرعه را به جا بسوزاند آن
خود ستم کرده اند آنان ز انفاقهاشان
هرگز نکند ستم به هیچ کس خدا
خود ستم کردهِ خویشید ز اعمال شما
نه مال نه فرزند نه خویشان نه همسر
نه دوست نه هیچ کس نه هرچیز دیگر
رهایی توان نسیت ز قهر خداوند
ریاکار و کافر نهایت شوند بند

آیه ۱۱۸- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَهً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ

هر کسی اعتماد نکنید شما

رازتان بر ملا نکنید آنها
تباهیتان دل بسته اند آنان
رنج خواهانتان یقین آنان
کینه دارند به شما در گفتار
دشمنان شماییند در رفتار
گفته های دهانشان پیداست
کینه های درونشان عظماست
آشکارا بیان کردیم برایتان آیات
پی برید رفتارشان و به دل نیات
فکر کنید به آیات ارسالی
پی برید به افکار شیطانی
چه آرزویی کند برایمان دشمن
غفلت از سلاح و سرمایه ایمان
ضعف و سستی و مداهنه پنهان
رنج و فشار و زحمت بی پایان
ارتداد و بازگشتمان از دین
از نخستین داشته اند با ما کین
محرم اسرار نکنید بیگانه را
دوست دارید میهن و خانه را
راز داری وظیفه ای قطعی است
فاش کنید شکستتان حتمی است
فتنه جو و جاسوس میان هستند
گر به اظهار که مسلمان هستند

آیه ۱۱۹- ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتابِ کُلِّهِ وَ إِذا لَقُوکُمْ قالُوا آمَنّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

هوشیار باشید ای مسلمانان
شمایید دوست دارید منافقان
دوست ندارند شمارا یقین آنان
نکنید محبتشان شما، منافقان
ایمان آورده اید شما کتابشان
نمی آ ورند ایمان به کتابتان
هرگاه به دیدار شما آیند
منافقانه آنان می گویند
ایمان آورده ایم ما به دینتان
خلوت که کنند با هم کیشان
انگشت میگزند و خشمگینان
از شدت خشم بر شما ایشان
بگو یا محمد به بی دینان
بمیرید ز خشم ما کینان
یقین درونتان آگاه است خدا
آنچه ظاهر و باطن اید شما
موذی اند منافقان پست تر از کفرند
به ظاهر دین پرست و باطنی کفرند

آیه ۱۲۰- إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَهٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَهٌ یَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئاً إِنَّ اللّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ

خوبی رسد به شما در غمند آنان
غم بینید شماها چه شادمانانند
آنچه شادی کنند صبر پیشه کنید
نقش بر آب کنید و دل ریشه کنید
حیله خواهایی آنان همیشگی است
حبابند آنان که در بی ریشگی است
آسیب رسانند شما را توانی نسیت
احاطه ی خدایند یقین توانی نیست
ترس و آز و بی تقوایی ما
بی صبری و بی پروایی ما
نفوذ دشمن است مسلمانان
استقامت و اتحاد مسلمانان
خفت است و خواری بر آنان
تمسک کنیم گر همه قرآن

آیه ۱۲۱- وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ

فراموش نکنید شکست و پیروزی را
ثبت کنید و سند علت دیروزی را
دل کندن از تعلقات رمز پیروزی است
اطاعت از رسول یقین بهروزی است
فرمانده ی مومنان رسول الله است
اطاعتش اطاعت محض الله است
غرور گرفتید و نَفس روی کردید
غنائم دیدید و فرمان قصور کردید
تجربه باشد برایتان که تاوان شد
حمزه و هفتاد شهید مسلمان شد
رها کردید اهل و خانه هنگام بامدادان
گماردتان رسول خدا در شیار نگهبانان
شنید گفتارهای شما را خدای جهان
اگاه است کردارهایتان دانای جهان

شکست خورد جنگ بدر لشکر ابوسفیان
کشته داد هفتاد و هفتاد اسیر آنان
به بازگشت مکه ابوسفیان گفت
گریه نه و کینه کنید آنان گفت
شعار انتقام دهید همگی وقتش
لشگری مهیا کنیم تاراج تختش
انتقام نگیرم از آنان خدایان سوگند
همبستر نشوم با زنم به آنان سوگند
سه هزار سوار و دو هزار پیاده رو
سوی جنگ مدینه شدند رهرو
اطلاع یافت پیامبر از این حمله
مجلس مهیا کرد شور کنند جمله
آنچه مطرح شد دو حالت بود
اولین جنگ آن دولت بود
مدینه بمانیم کوچه ها سنگر
خارج شویم از شهر بود بهتر
رای پیغمبر جنگ در شهر بود
رای اکثریت خارج از شهر بود
چون نبی با غرور قهر بود
پس قبول کرد آنچه با اهل بود
لشگری جمع شد به تعداد هزار
عده ای مهاجر ،عده ای انصار
شخص احمد فرمانده ی لشگر
حمزه و علی فرمان بر سرور
بین لشگر نا آشنا فراوان بود
پرسیدشان رسول که آنان بود
یهودیان مدینه ایم و مدد آمده ایم
جنگ با مشرک شرک مدد ندیده ایم
عده ای کم شدند از این لشگر
عده بود علی و حمزه در لشگر
پنجاه نفر به فرماندهی ابن جبیر
مامور حفظ شیار نهادشان حیدر
دهانه ی حساس کوه و آزمون بود
محل دفع شر لشکر کین بود
چون شروع شد نزاع لشگرها
غالب امد ایمان به بی دینها
بر فرار شدند لشگریان بی ایمان
شیطان آمد به میان نگهبانان
حال پیروز شدید و دشمن نیست
دوری از غنایمتان پس چیست
پیروز شد شیطان و فریخت آنان
نقص امر کردند پشت بر فرمان
از همان جا دشمن به یورش شد
حمزه افتاد زمین و بیهوش شد
علی برداشت دهها زخم بر تن
دوره کردند احمد و هفتاد تن
اشتباهی شبیه ای را کشتند
مکه راهی شدند و آشفت اند
تعویض شد پیروزی با شکست
غم وغصه بر دل ها نشست
حمزه دادند یاد گیرند اطاعت فوق
توبه کردند خدا و شدند مافوق
جبرئیل میان زمین و آسمان گفتار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

آیه ۱۲۲- إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْکُمْ أَنْ تَفْشَلا وَ اللّهُ وَلِیُّهُما وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

تفرقه افتاد میانتان دو گروه شدید
گروهی موافق گروهی مخالف شدید
عده ای مصصم به جهاد در راه خدا
عده ای تصیمیم که رها کنند شما
نکنید عمل نیت سلب ولایت نیست
ولّی شما خداست تفرقه آسان نیست
مدد کرد خدا ، تصمیم برگشتند
به لشگر حق و رسول پیوستند
تنها به خدا توکل کنید مومنان
پیروزند متوکلین و بلاها امان

بنوسلمه از قبلیهِ اوس و بنوحارثه از خرزج
یکی شدند و مصمم ز جنگ احد کنند خروج
به الفتی که خدا وِلّی شان در دل کرد
نبی پیوستند رجیم خدا دید شل کرد

آیه ۱۲۳- وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّهٌ فَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

ناتوان بودید جنگ بدر بی ساز و برگ
در توان بودید احد با ساز و برگ
یاری کرد خدا بدر ظفر شدید میدان
نهی اطاعت کردید احد شدید حیران
پروا کنید از خدا اطاعتش مشغول
پاس دارید نعماتش می کند مقبول
سرپرست مومنان خداست و خدا غالب
سرپرست آنان طاغوت و یقین مغلوب
سرنوشت جنگ امداد خدا نه طبیعت ما
خدا برند فرمان کائنات نه شجاعت ما

آیه ۱۲۴- إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَ لَنْ یَکْفِیَکُمْ أَنْ یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ بِثَلاثَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُنْزَلِینَ

بشارت دادی مومنان را به یاری ما
سه هزار فرشته فرستادیم یاری شما
ترس داشتند مومنان شادشان کردی
یاری مان دیده اند و یادشان کردی
بی شمار بودند کافران در جنگ احد
پیروز شدید مومنان یاد کنید احد

آیه ۱۲۵- بَلی إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُسَوِّمِینَ


صبر و مقاومت و تقوی گر کنید پیشه
خشم دشمنان نهراسید، ندارند ریشه
لشگری مخصوص به امدادتان فرمان
پنج هزار فرشته رسند امدادتان در آن
امداد های ما به مومنان ابدی است
زمان ندارد و مکان خاص ازلی است
وَلّی مومنانیم حفاظت شان محفوظ
باصبر و تحمل و تقوا شوید محفوظ

آیه ۱۲۶- وَ ما جَعَلَهُ اللّهُ إِلاّ بُشْری لَکُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُکُمْ بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاّ مِنْ عِنْدِ اللّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ

ندادیم قرار بشارت نزول فرشتگان مگر
دل آرام گیرند مومنان و نترسند دگر
مقدور نیست پیروزیی مگر باذن خدا
حکیم و بزرگوار است یقین خدای شما
شکست و پیروزی فقط به حکمت ماست
شکست گاهی پیروزی است خدا داناست

آیه ۱۲۷- لِیَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خائِبِینَ

امداد کردیم مومنان ریشه کَن کنند کفار را
ناکام و ذلیل و نا امید گردند، بینند خوار را
ریشه گروهی به امداد قطع کنیم از کفار
به امید آمده اند و نا امید برگردند کفار
وحدت و قدرت و سیاست مسلمانان
گونه ای باشد قطع امید کنند آنان

آیه ۱۲۸- لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظالِمُونَ

هدایت و کیفر مردمان اختیارخداست
کاره ای نیست کسی حتی مصطفاست
یا لطفشان کنیم و رستگار می گردند
بر خود ستم کنند و ستمکار میگردند
ستمگران عذابشان نزد ما سخت است
توبه کنند طاهرند نزد ما برتخت است

آیه ۱۲۹- وَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ

مالک آسمان ها و زمین مطلق خداست
عفو و کیفر حکمت دهد و تنها خداست
هر که خواهد حکمتش کند بخشش
هر که خواهد حکمتش کند رنجش
بخشندهِ ی مهربان و رحمان است
کریم و رحیم وحکیمِ مننان است

آیه ۱۳۰- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَهً وَ اتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

مطلق حرام شد ربا به مومنان
و هرگز ربا نخورید ای مومنان
نیافزایئد با ربا مالی اموالتان
چنین کنید یقینا بد احوالتان
پروا کنید از خدا به خود جفا نکنید
رستگار شوید شاید خطا نکنید
جنگ با خداست ربا شما میبازید
کوچکان را چه ، بر خدا میتازید

آیه ۱۳۱- وَ اتَّقُوا النّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْکافِرِینَ

مهیاست آتشی برای کافران
پرهیز کنید از آن ای مومنان
مومن رباخوار عذابی بیند
که قرار است کافر آن بیند
عملی تشابه اعمال کفار کنید
عذابی شبیه عذابشان بینید

آیه ۱۳۲- وَ أَطِیعُوا اللّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

خدا و رسولش اطاعت کنید
به سجده در آیید عبادت کنید
به رحمت در آیید شاید شما
که رحمت رساند خدای شما

ایمیل مقصد