دلنوشته ای بر حزب[۲۰] قرآن، به منافقان اعتماد نکید

[دلنوشته ای بر حزب ۲۰ آیات ۱۱۴ تا ۱۴۷ سوره مبارکه نساء ]

آیه ۱۱۴- لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَهٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النّاسِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْراً عَظِیماً

هیچ خیری در سخنان سری نیست
غافلند منافقان ، خدای آنان کیست
سری در صدقات و اعمال نیک باشد
اصلاح مردمان و آشتی میان باشد
کسب رضایت ما کنند چنین کاری
پاداشی بزرگ گیرند زین افکاری

خوش بینی و اصلاح ذات البین
گر دروغ باشد عملی پسندیده است
چنین فرمود صادق پادشاه دین
تسلیم خدا و اصلاح ذات البین

آیه ۱۱۵- وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدی وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلّی وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِیراً

چو هدایت آشکار شود بر کسی
پس از آن مخالفت خیزد با نبی
راهی جز راه مومنان جوید
به آن راهی جسته سو جوید
راهی که جسته بر میگردانیم
بازیگر است و ما کارگردانیم
دوزخ افکنیم و سر انجام بدی
دستمزدی شود نصیب اهل بدی

مخالفان رسول خدا دانند
قرآن فرستاده ایم خوانند
نقض دستور نبی نقض خدا
دشمن و خصم نبی جنگ خدا
آگاهانه دست به آگاه ما زنید
تهمت و افترا به نبی ما زنید
تظاهر کنید و سخن چنید
خود در آورده نام نبی زنید
کار شکنی کنید و دینش تازید
عداوت کنید پیروانش رانید
بیخیال تان شده ام گمراه اید
بیراهه اید و خیال راه اید
آنچه خواهید رفاه دنیایی
مال و ثروت مقام رویایی
همسران و شوهران زیبایی
فرزندان و دکترای دنیایی
کاخ و باغ و آبگیر پرماهی
اردک و غاز و گوسفند و گاوی
بی نهایت نصیبتان کنم دنیا
درگیری ایجاد و نشناسید ما
سر بجنبانید مامور غضب
سینه هایتان تشنه به تب
قادر به نفس کشیدنم نیستید
خواب و بیدار بودنم نیستید
هیچ اید و هیچ انقدر در هیچ
قادر به خوردن جرعه ای از هیچ
آنگاه چشمتان میشود بسته
خسته اید و خسته اید خسته
تازه آغاز شود حکومت عدل
آنچه آورده اید شود در عدل
آورده که هیچ دستتان خالیست
هرچه داشتید مانده یَدخالیست
باغ و ویلایت شده محفل خمر
آنچه جمع کرده بودی طول عمر
دخترت آغوش میدهد به کسی
پسرت آغوش گشوده به کسی
همسرت به عشق خود راضی
دست خالی و خدا شده قاضی

آیه ۱۱۶- إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعِیداً

قطعا شرک ورزندگان خدا
گمره مطلقند قسم به خدا
بی توبه عفوی نخواهندشد
ذلیل اند ذلیل خواهند شد
پایین تر و کمتر از آن گناه کسی
بخواهد خداوند یقین دادرسی

اخلاق و اعمال صالح بی سود است
شرک ورزی اعمال سوزد و دود است
درمان شرک خدا توبه است قطعا
ظلمست به رب پذیرش رب حتما

آیه ۱۱۷- إِنْ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاّ إِناثاً وَ إِنْ یَدْعُونَ إِلاّ شَیْطاناً مَرِیداً

غیر خدا هر چه مشرکان خوانند
معبودانی مونثی جز نمی خوانند
شیطان سرکشِ ظغیانگر خدا دانند
رانده نزد خداست شیطان،نفهمانند

آیه ۱۱۸- لَعَنَهُ اللّهُ وَ قالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِکَ نَصِیباً مَفْرُوضاً
آیه ۱۱۹- وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیًّا مِنْ دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبِیناً 

خدا لعنتش کند شیطان که گفت
حتما از بندگانت سهمی خواهم گرفت
گروهی را منحرف خواهم کرد
حتما آنان را گمراه خواهم کرد
سرگرمشان کنم آرزوهای داراز
نشان سازند چارپایان گوش دراز
فرمان دگرگون دهم در آفرینش حق
دگرگون سازند و حق کنند ناحق
جای خدا وَلّی گزیند کسی شیطان
بی گمان زیان کار گشته آن انسان

تمرد کرد رجیم ز خدا و رانده شد
مقرب درگاه خدا درمانده شد
قسم خورد حال که باعث درماندگیم
سجده نکردن انسان شده بیچارگیم
انتقام گیرم یقین ز بندگانت یا رب
بس و بسیار گمراهشان کنم یا رب
آن قدر کنم در وجودشان رخنه
صلح و ارامش نهی و فرو روند فتنه
فراموش کنند که بندگان تو اند
خدایی کنند و نهی خدایی تواند
زنان بشکل مرد و مردان بشکل زن
ناحق جای حق و ناحق بشکل حق
فرمان دهم به قتل و قتل دهم فرمان
احسان کنند ریا و ریا دهند احسان
انسان کنم هوا و هوا کنم انسان
دنیا کنم جمال و کمال دهم دنیا
نسیان کنم عقبا و عقبا کنم نسیان
بیراهه چون به راه ، راه چو بیراهه
عزت کنم حرام و حرام کنم عزت
ذلت کنم نشان و نشان کنم ذلت
ملت کنم خراب و خراب کنم ملت
کنون که فرومانده ام ، فرومانده کنون
منی که درمانده ام درمانده کنم کنون

آیه ۱۲۰- یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ وَ ما یَعِدُهُمُ الشَّیْطانُ إِلاّ غُرُوراً
آیه ۱۲۱- أُولئِکَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا یَجِدُونَ عَنْها مَحِیصاً

به انسان وعده بسیار دهد شیطان
آرزو و امیدِ بسیار می دهد شیطان
غرور و فریب خلق نویدی بیش نیست
حسود است رجیم حسادتی بیش نیست
فریب دهنده و فریب شونده یقین دوزخ
جایگاه بدی است و فراری امکان نیست

فردا هم روز خداست و هنوز وقت داری
امروز را بی خیال شو فردا وقت داری
دو روزی بیش نیست دنیا خوشی باید کرد
روز های بدی را چگونه باید کرد
بی خیال گذشته و به فکر فردا
فردا ها رفت و فردا نشود فردا
وقت کار است ، جوانی و به فکر پیری
پیری هم نیست توانی و نخورده سیری
کار امروز تمام کن فردا مسپار
خیلی فردا ندیدند و هستند بسیار
اندیشه کنید شاید فردا نرسید
فردا را فردا ندیده کار به فردا مسپار

آیه ۱۲۲- وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً وَعْدَ اللّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قِیلاً

کسانی که به خدا گرویده اند
صلاح خود و خلق عمل کرده اند
به بهشتی در آریم که زیر درختانش
نهرها جاری ا ست و آب، روانش
منزلگاه ابدی مومنان خواهد بود
وعده ِحقی که یقین خواهد بود
کیست در گفتار راستگوتر از خدا
آنچه عهد کرده یقین کند وفا

آیه ۱۲۳- لَیْسَ بِأَمانِیِّکُمْ وَ لا أَمانِیِّ أَهْلِ الْکِتابِ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً یُجْزَ بِهِ وَ لا یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصِیراً

پاداش و عقاب و برتری پس چیست
آمال، مومن و یهود و نصاری نیست
هر که بدی کند کیفری بیش نیست
جز خدا احدی را توان یاری نیست
مسلم و یهودی و نصاری و انسان
ملاک اعمالست نه ظاهری انسان

آیه ۱۲۴- وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ وَ لا یُظْلَمُونَ نَقِیراً

زن و مرد هرکه کار شایسته کند
مومن به خدا و اطاعت نبی کند
مجوز ورود بهشت خواهد داشت
کمترین ستمی کسی نخواهد شد

کیفر و پاداش یایه اش عمل است
حکمت خدا و چنین مقرر است
نژادها و رنگها و ملل و طبقات
یکسان از رحمت خدا مقدر است
جنسیت در کمالات بی معنی است
زن و مرد ، کمال رسد اعمال است

آیه ۱۲۵- وَ مَنْ أَحْسَنُ دِیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّهَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ اتَّخَذَ اللّهُ إِبْراهِیمَ خَلِیلاً

برترین دین عالم کدام دین است
دین ابراهیم ، برترین دین است
پیروان ابراهیم برترین قوم اند
دوستی برگزید خدا که رهبر قوم است
ابراهیم خلیل است و محمد حبیب
هر دو دوست خدا و محمد طبیب

آخرین دوست خدا شد آخرین نبی
آخرین دین خدا شد اولین غنی
روی گرداندگان باطل یقین دانند
خلیل اللهی هستند و مقام دارند

آیه ۱۲۶- ولله مافى السموات و ما فى الارض و کان الله بکل شى ء محیطا

آنچه در آسمانها و زمین باشد
در احاطه کامل خدا باشد
احاطه ی قهر و تسخیر
احاطه ی علم و تدبیر
احاطه ی خلق و تغییر
علیم و حکیم و مدبر خداست

آیه ۱۲۷- وَ یَسْتَفْتُونَکَ فِی النِّساءِ قُلِ اللّهُ یُفْتِیکُمْ فِیهِنَّ وَ ما یُتْلی عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ فِی یَتامَی النِّساءِ اللاّتِی لا تُؤْتُونَهُنَّ ما کُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْوِلْدانِ وَ أَنْ تَقُومُوا لِلْیَتامی بِالْقِسْطِ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ کانَ بِهِ عَلِیماً

فتوا خواهند از تو ای نبی خدا
در باب ارث زنان بگو نبی ما
فتوای آن یقین دست خداست
فتوی دهد که خدا را رواست
آیات قرآن تلاوت شود
حق زنان یتیم ادا شود
حقشان دهید و نکاح کنید
فتوا دهد که رعایت کنید
کودکانی که مستضعف اند
انصاف و نیکی رفتار کنید
هرکار نیکی که انجام دهید
آگاه است آنچه اقدام کنید

آیه ۱۲۸- وَ إِنِ امْرَأَهٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَیْهِما أَنْ یُصْلِحا بَیْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَیْرٌ وَ أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ وَ إِنْ تُحْسِنُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیراً

گر زنی بیم ناسازگاری داشت از شوهرش
مخالف و بدسلوکی دوری گزیده همسرش
باکی نیست که هردو صلح کنند به طریق
بهتر از کشمکش و نزاع ،میان شان طریق
بخل و تنگ نظری فرا گرفته نفوس ها را
مانع صلح شودحکومت کند نفوس ها را
نیکی کنید و تقوا ورزید به هم دیگر
اجر نیکی رسید و به صلح یک دیگر
آگاه است آنچه می کنید پروردگارتان
علیم و حکیم و بیناست پروردگارتان

آیه ۱۲۹- وَ لَنْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَیْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَمِیلُوا کُلَّ الْمَیْلِ فَتَذَرُوها کَالْمُعَلَّقَهِ وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً

هرگز نتوانید میان زنان عدالت کنید رفتار
هرچند راغب وحریص عدل باشید در کردار
پس یکی بهره مند و دگری نکنید محروم
تکلیف نامشخص حرام و نه فقط محروم
سازش کنید و به پرهیزکاری روید
بخشنده است خدا رحمت میبرید

آیه ۱۳۰- وَ إِنْ یَتَفَرَّقا یُغْنِ اللّهُ کُلاًّ مِنْ سَعَتِهِ وَ کانَ اللّهُ واسِعاً حَکِیماً

گر ز یکدیگر به طلاق شوید
رحمت خدایید و رها نشوید
رحمت واسع خدا خواهید بود
هر کدام به طریقی رساند سود
بی نیاز است رحمتش بی منتها
حکیم و داناست و کار گشا

آیه ۱۳۱- وَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللّهَ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کانَ اللّهُ غَنِیًّا حَمِیداً

هرچه در آسمان ها و زمین باشد
ملک خدا ست بی نیاز یقین باشد
به آنان که پیش از شما بودند
کتاب فرستادیم به دین باشند
سفارش اکید کردیم باز به شما
تقوا آیید پرهیزگار شوید شما
گر کافر شوید همه در عالم
باکی نیست ملک ماست عالم
احتیاجی نیست طاعت شما الله
بی نیاز و ستوده خدایتان والله

آیه ۱۳۲- وَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکِیلاً

دارایی آسمان ها و زمین
مالکش خداست نه دیگرین
کار ساز است و دانای جهان
آگاه است آنچه کرده اید نهان
وعده های خدایتان حق است
بس حقیقت است و باحق است
همه بنده اید و به ما محتاح
بی نیاز مطلقیم و نیست محتاج
رحمتی دهیم به وامانده
شاه و پادشاه از آن مانده
همسران که طلاق دهید خدا دارند
واسع است و به رحمتش ندا دارند
گر سفارش به صلحتان داریم
التماس نیست و نفعتان خواهیم
نه گناهتان ضرر ببینیم
نه عبادتی به سود ببینیم
آنچه گفته ایم صلاح شماست
چو عذاب کنیم ، گناه شماست
گفته ایم که عذابمان سخت است
گر گرفتار شوید نگون بخت است
بی نیازیم و بی نیاز کنیم مردم
در نیازید و ما نیاز کنیم مردم
آنچه گفته ام وعده خواهم کرد
مزد بینهایت و عذاب سخت
آنچه داده ام تعهد کنم عهد
فکر خود باشید و قیامت ما
کوچک اید نه قد وقامت ما

آیه ۱۳۳- إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أَیُّهَا النّاسُ وَ یَأْتِ بِآخَرِینَ وَ کانَ اللّهُ عَلی ذلِکَ قَدِیراً

گر اراده کند خدا، مردم
آنی محوتان میکند ، مردم
قوم دگر آرد جایتان در دم
مقتدرِ داناست خدا ، مردم

آیه ۱۳۴- مَنْ کانَ یُرِیدُ ثَوابَ الدُّنْیا فَعِنْدَ اللّهِ ثَوابُ الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ کانَ اللّهُ سَمِیعاً بَصِیراً

گر طالب ثواب و نعمت دنیا اید
مالک خداست ، از خدا خواهید
نزد خداست ثواب دنیا و اخرت
خدایتان شنوا، آنچه میخواهید

آیه ۱۳۵- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلّهِ وَ لَوْ عَلی أَنْفُسِکُمْ أَوِ الْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ إِنْ یَکُنْ غَنِیًّا أَوْ فَقِیراً فَاللّهُ أَوْلی بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوی أَنْ تَعْدِلُوا وَ إِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیراً

نگهدار عدالت باشید مومنان
رضای خدا گواهی دهید شما
جز حق نگویئد و شهادت ندید
ضرر بینید گر شهادت دهید
والدین و بستگانتان
خودتان و فرزندانتان
آنچه حق است فقط آن گوئید
گر ضرر باشد ، نفعتان گوئید
گر یکی از طرفین دعوا
فقیر باشد یا بُوَد دارا
یقین که خدا سزاوارتر است
حق به ناحق کنید داور است
پیرو هوای نفس نشوید هرگز
گر شوید عدالت کنید لغزش
گر بپییچانید زبان ناحق گوئید
از گواهی دادن حق باز جویئد
اغراض و کتمان حقیقت کنید
حق مگوئید و حق ناحق کنید
یقین به آنچه می کنید آگاهیم
علیم و حکیم و بسی توانایئم

آیه ۱۳۶- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلی رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذِی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِاللّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعِیداً

گام فرا نهید درجات بالا رسید
زبان اقرار، حقیقت دل ها رسید
خدا و پیامبر و کتاب خدا
نازل شد آشکار سوی شما
کتب آسمانی و رُسل پیشین
فرشتگان و رستاخیز قرین
ایمان آورید و پذیرش دین
اعلاست اسلام و اعلاترین
چنین کنید یقین در اعلایئد
مومن متقی و پرهیز گارید
گر کفر ورزید یقین رو سیاه
محشور شوید انقریب نزد ما
کفر ورزان خدا و مدبرات
گمراهند و گمراهی ظلمات

آیه ۱۳۷- إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً لَمْ یَکُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِیَهْدِیَهُمْ سَبِیلاً 

ایمان آورده سپس کافر شوند
دگر بار ایمان و باز کافر شوند
به کفر خود افزوده اند اینان
بی دین بودند و ریا بی دینان
قطعا امیدی بازگشت آنان نیست
و امیدی بخشش خداوند نیست
گمراهند حق هدایت نشوند
راه بسته اند و هدایتی نشود

گروهی از اهل کتاب عصر نبی
اظهار مسلمانی اند حضور نبی
به القای در آرند و شبهه ی کفر
کافر شدند چو نخستین کفر
برهان به نادرستی اسلام کردند
کفر رفتند و نهی قرآن کردند
چونانکه به موسی گفتند لبیک
گوساله پرستیند شدند بی پیک
توبه کردند موسی شدند برگشت
عیسی امد و دوباره کفر برگشت
حال رسیده اند به عصر رسول
اگاهند تورات مژده داده رسول
روز از نو و روزی یقین از نو
کفر به ایمان و ایمان به کفر از نو
هر روز به رنگی در آیند قوم یهود
کفرند و کافر آیند نهایت قوم یهود
اسلام نیز کم ندیده از نوع یهود
شَبَث بن ربعی نشانه نشان یهود
در عصر پیامبر او مسلمان شد
پس از پیامبر شبت بی ایمان شد
توبه کرد و شد از یاران علی
فرمانده شد و آمد به جنگ علی
شد ارشد خوارج بانی جنگ بزرگ
نتیجه نهروان شد ماند ننگ بزرگ
دوباره توبه کرد و شد یار حسنین
نامه امضاء و فرستاد به حسین
مسلم آمد ز حسین به کوفه سفیر
بی وفایی کرد شیث او شد اسیر
جزء لشگریان یزید در کربلا
شکرانه ی قتل حسین در کربلا
مسجدی بنا کرد کوفه شیث رَبعی
کربلا ماند و حسین ماند کو ربعی

آیه ۱۳۸- بَشِّرِ الْمُنافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً
آیه ۱۳۹- اَلَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَ یَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّهَ فَإِنَّ الْعِزَّهَ لِلّهِ جَمِیعاً

بشارت ده به منافقان، رحمت خدا
عذابی دردناک است و لعنت خدا
آنان که کافران را جای مومنان
سرپرست گیرند و کنند عزیشان
غافلند عزت نزد کافران جویند
عزت تمام نزد خداست مومنان

آیه ۱۴۰- وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّکُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جامِعُ الْمُنافِقِینَ وَ الْکافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعاً

هرگاه شنیدید که کفر آیات اند
به تمسخر و استهزاء قرآن اند
همنشینی نکنید با منافقان
مجلس مانید شوید به موافقان
بیرون روید جمع سخن برگردند
دگر سخن کنند و به خود بر گردند
حکمیست قرآن بیان کرده ا یم
نهان منافقان ،عیان کرده ایم
منافقان و کافران به دوزخ جمع اند
موافقانِ منافقان نیز همان جمع اند

آیه ۱۴۱-اَلَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ فَإِنْ کانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللّهِ قالُوا أَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ وَ إِنْ کانَ لِلْکافِرِینَ نَصِیبٌ قالُوا أَ لَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ وَ نَمْنَعْکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً

کسانی اند منافقان به شما
به بدخواهی مراقبند ز شما
گر فتحی باذن خدایتان رسد
با شما بوده ایم که چنین رسد
گر به کفار بهره ای رسد به نصیب
مشوق بوده ایم شما را حبیب
باز دارنده ی شما گزند مومنان
ما بوده ایم تسلیم نشدید آنان
انتظار یاری و بهره ی دنیایی
ذاتشان است و به دل رویایی
منافقانه به هر دو گروه وصل اند
تظاهر به اسلام از درون پست اند
داوری خواهد کرد به روز جزا
آشکار گردد نفاقشان به شما
تسلطی بر مومنان نخواهند داشت
اذن خداست یقین نخواهند داشت

پیروزی مسلمان را ، فتح
پیروزی کفار را ، نصیب
رونق کفر ، زود گذر است
فرجام متقیان باقی است
تعبیر قرآن است به مومنان
تفکر کنید یقین مسلمانان
رفت و آمد و کسب و اموزش
فرهنگی و اقتصادی و ورزش
گر سلطه ی کفار ندارد پی
بی مانع است گهی ارزش
چون نبی خدا چنین فرمود
طلب علم کنید حتی چنین
آزادی مطلق است در دین
آزادی که در حدود خداست
نه گفتار و کردار و جفاست
ده مسلمان آموزش دهد کافر
امر احمد اسارتش رسد آخر
در عصر اکثریت معصومین
معاملاتی بوده با بی دین
تا زمانی که کفار بی آزارند
حکم قرآن حق زندگی دارند
گر تعرض کنند به مسلمانان
سلب زندگی کرده اند آنان

آیه ۱۴۲- إِنَّ الْمُنافِقِینَ یُخادِعُونَ اللّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَی الصَّلاهِ قامُوا کُسالی یُراؤُنَ النّاسَ وَ لا یَذْکُرُونَ اللّهَ إِلاّ قَلِیلاً

مکر و حیله میکنند منافقان با خدا
مکر وحیله دهد مکر اعمالشان خدا
چو نماز آیید ز کسالت و بی میلی
ریا و خودنمایی کنند مردمان خیلی
اندکی یاد کنند خدا و ریا افزون
مردمان ریا کنند نه خدا افزون

ظاهر احکام دینی بجا آرند
باطن افکار شیطانی دارند
نماز خوانند آنان نه برای خدا
ریا و خود نمایی بندگان خدا
گمان به فریب خدا دارند آنان
خوارند و کوچک اند بیچارگان
بر پا داشتن نماز نشان مومنان
برپا خاستن نماز یقین منافقان

آیه ۱۴۳- مُذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذلِکَ لا إِلی هؤُلاءِ وَ لا إِلی هؤُلاءِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً 

بین کفر و ایمان سر گشته اند
نه این گروه و نه آن گروه آواره اند
نگون بخت و گمراه و بیچاره اند
گمراهشان کرده و مغصوبانند
نجاتی ندارند و سر گردان اند
آواره و بیچاره و آویزان اند

جایگاهی و پایگاهی ندارند آنان
نلزلزند و خوارند و دون منافقان
استقلال فکر و اندیشه سرگردان
چرخند دورشان، آسیاب گردان
نا آرام اند و پیوسته عجول
در لعن خدایند به لعن رسول

آیه ۱۴۴- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَ تُرِیدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلّهِ عَلَیْکُمْ سُلْطاناً مُبِیناً

اهل ایمان را چنین فرمان اوست
مومنان هرگز نشایند کفر دوست
سرپرست مومنان حق کبریاست
سرپرست کافران شیطان رواست
گر بگیرید کافران را سرپرست
حجت آشکاری کردید خود بدست
چون گواهی میدهد رب جهان
مومنان را بوده اید نا مهربان

ولایت پذیری ز کفار حرام
کنی سرپرشتش کارت تمام
رفاقت وساطت تجارت مکن
منافق نفاقست هدایت مکن
پذیرد مسلمان به ذلت رود
یقینا بداند که عزت دهد

آیه ۱۴۵- إِنَّ الْمُنافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِیراً

جنت درجات دارد و دوزخ درکات
جایگاه منافقان پست ترین درکات
بی یاورند منافقان یاوری هرگز
حکمشان قطعی،عفوشان هرکز

عمیق ترین نقطه دریا دَرَک گویند
عمق فهمیدن، انسان دَرک گویند
تفاوت آن دو سکون است وبس
منافق به پستی دَرک جا و بس

آیه ۱۴۶- إِلاَّ الَّذِینَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ اعْتَصَمُوا بِاللّهِ وَ أَخْلَصُوا دِینَهُمْ لِلّهِ فَأُولئِکَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ سَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْراً عَظِیماً

مگر توبه کنند و اطلاح تبهکاری
به خدا درآویزند و کتاب ارسالی
خالص گردانند دینشان به خدا
رها کنند افکار و ز شیطان جدا
چنین کنند درآیند زمرهِ مومنان
توبه پذیرید خدا یقین منافقان
در آمیزند مومنان شوند ایمن
دوری گرینند براستی ز اهریمن
بزودی پادش بزرگی عطا کند
مهربان است و به توبه رها کند

درک اسفل را بهشت اعلا دهد خدا
مهربانست و رئوف چه ها دهد خدا
گذشت کنید و ببینید چه مزه ای دارد
خدا گذشت ،دیدم عجب مزه ای دارد

آیه ۱۴۷- ما یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذابِکُمْ إِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ کانَ اللّهُ شاکِراً عَلِیماً

شکر گذارید و ایمان آورید
عذابهای ما را به لطف آورید
عذاب شماها به چه کار ما آید
بندگان من اید و رحمتتان باید
حق شناسیم و حقِ مطلق
رحم کنیم و رحمتیم مطلق

عدلیم و عدالت کنیم بر پا
انتقام ضعف است نه در ما جا
رحمت دهیم و کرامت ماست
کیفر ما داشته های شماست
خودنماییها ز ضعف شماست
قادریم و قدرت باذن ماست
شکر گزاری کنید یقین ما را
شکر گزاری کنیم سپاسها را

ایمیل مقصد