دلنوشته ای بر حزب[۲۹] قرآن، گُوهر کسی ندهیم مگر گُوهرشناس

[دلنوشته ای بر حزب ۲۹ آیات ۱۱۱ تا۱۴۰ سوره مبارکه انعام]

آیه ۱۱۱- وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَیْهِمُ الْمَلائِکَهَ وَ کَلَّمَهُمُ الْمَوْتی وَ حَشَرْنا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ قُبُلاً ما کانُوا لِیُؤْمِنُوا إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ

فرستیم سویشان کل فرشتگان
سخن آریم به آنان تمام مردگان
برانگیزیم اعجاز به گواهی آنان
باز ایمان نمی آورند یقین آنان
مگر به اجبار کنیم مومنشان
نادان و نفهمند یقین اکثرشان

درخواست کردند مشرکان ز نبی
نازل کند به آنان فرشتگان را نبی
سخن گویند مردگانمان با ما
ایمان آوریم آنگاه یقین به شما
غافل اینکه لجوجند و بی عبرت
فاقد اعتبارند و بی عزت
امور غیبی آنان کنیم محسوس
فرشتگان بینند و کنند محسوس
باز ندارند درونشان هیچ حس
بی حسان چکاری که حق را حس
کسی را گوهری اصل است
چه نیاز به حس با دست است
سگ بشویئد به دریای کبیر
نجس، حتی شویئد آب کثیر
خر، خر است حتی خر عیسی
به مکه هم رساندش عیسی
حاجی نیست فقط خر عیسی
جاهلان شد مِثال خر عیسی

آیه ۱۱۲- وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیاطِینَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرُونَ

مقابل تو تنها لجاجت نپرداخته اند اینان
هر پیامبری فرستادیم تقابل بوده اند اینان
دشمنی ز شیطانهای انس و جن قرار دادیم
مقابل کل انبیایی که فرستادیم
حرف های دلپسند و فریبنده ی برخی
مرموزانه القاء کنند آنان ، برخی
پروردگارت میخواست چنین نمیکردند
سنت الهی آزادی است که چنین کردند
پس آنان و آن چه دروغ می سازند
خودشان واگذار و به آنچه می بازند

قبول وسوسه های شیطانی
شروع بحرانی هر انسانی
اثر کرد کسی وسوسهِ شیطانی
طرفدار و یاری کند شیطانی
شیطان میشود نهایت آن انسان
انسانی که آخرش شود شیطان
سجده نکرد به انسان رانده
سجدهِ شیطان کرده فرومانده
اختیار است که پاداش دارد
نه اجباری که آن ارزش دارد
قدر روز را یقین کسی داند
شب ببیند و شب را می داند
اختیار کامل میکند انسان
پس چه فرقی بُود بین حیوان
یک اراده حاکم است فقط هستی
نه دو قدرت حکومت کند هستی
خدا و شیطان مقابل هم نیستند
هر آنچه کنند حیطه جدا نیستند
احاطه ی مطلق به کل جهانیان
به زمینیان و به آسمانیان
فقط اراده ی مطلق حق است
هر ارداه ای جز او ناحق است

آیه۱۱۳- وَ لِتَصْغی إِلَیْهِ أَفْئِدَهُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ وَ لِیَرْضَوْهُ وَ لِیَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ

به گفتار فریبنده ی اهریمنان
گوش فرا ندهند هرگز مومنان
آنانی که آخرت ایمان نیاورند
دل سپرده و به شیطان باورند
بپسندند و دست آورند چیزی

خوش باشند دستاورد ناچیزی
چه عاقبت بدی دارند آنان
عاقبتی که افتند اهریمنان

تمایل شیطان طریق دل است
تمایل به شنیدن حاصل است
تحصیل و کسب کردن چیزی
دیدن است و شنیدن ان چیزی
وسوسه و تبلیغات به تنهایی
عامل انحراف نسیت تنهایی
گوش و دل سپردن و جذب شدن
موثر افتد و سپس حذف شدن
ایمان به آخرت نداشتن و پوچی
تسخیر و نفوذ شیطان شدی هیچی
کسانی که در دل خدا را دارند
خوف و اعتقاد و جزا را دارند
نامید است یقین ز آنان شیطان
هرچه لازم بوده گفته ایم قرآن

آیه ۱۱۴-أَ فَغَیْرَ اللّهِ أَبْتَغِی حَکَماً وَ هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ

غیر خدا را حاکم و داوری جویم
اینهمه برهان و دلیل که می بینم
کتابی فرستاده با آیاتی محکم
چون گذشتگان کتابی مستحکم
یهود و نصاری را کتاب دادیم
فطرت دعوت و آنان خطاب دادیم
دانند همگان که قرآن حق است
سوی پروردگار و جز آن ناحق است
تردید کنندگان مباش تو رسول خدا
جدا کن راه و از آنان باش جدا

وحی ما آگاهند اهل کتاب
یهود و نصارا وحی داده ایم کتاب
لجوج اند و رهروان شیطانی
افسانه خوانند خطاب قرآنی
غمگین مباش محمد رسول الهی
به راه مایی و حزب الهی
هرگز توان به مغلوب نخواهند بود
جاهلان توان مغلوب نخواهند بود
نصرتمان فقط به حزب الله است
حزب شیطان مغضوب الله است
تردید مکن گفته ایم رسول خدا
بی شک یقین رسیده رسول خدا
هشدار مسلمانان نه هشدار رسول
در گفته که دیوار بشنود نه رسول
تورات و انجیل تصدیق قرآن اند
یهود و نصارا به خوبی آگاه اند
کین دارند و به ظاهر اهل کتاب
بی ادب اند انبیاء را به خطاب
انکارشان به دلیل لجاجت است
جهالت و نادانی و حماقت است

آیه ۱۱۵- وَ تَمَّتْ کَلِمَهُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

کلام خدایت صداقت است و عدالت
کمال رسیده نهایت است و یقین غایت
نتواند تغییر دهد کسی کلمات خدا
شنوای دانایی است به جهانیان خدا

وعدهِ حق دهد و خلف وعده نکند
حق است خدا و حق ، ناحق نکند
صبور باش محمد پیامبر ما
اجر دارند صبوران در نزد ما
کلمات الهی که تغییر نیستند
الف لام است و دانند چیستند
چگونه تغییر دهند اولیای خدا
کلمات بحق و اوصیای خدا
آیت است علی و جز آن نیست
نشناخته اند و ندانند آن کیست


آیه ۱۱۶- وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبِیلِ اللّهِ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاّ یَخْرُصُونَ

گر اطاعت کنی اکثر مردم جهان
بی راهه و گمراه شوی به جهان
جز گمان پیروی نمی کنند آنان
یقینا زندگی به حدس و گمان

اندیشه ها باطل و آوردشان دروغ
در روز روشن اند ندارند دل فروغ
گمراه اند اکثر مردمان جهان
راه یافتگان ندهند هرگز امان
پس نباشد اکثریت اند آنان
غمگین و به دل گیرید نگران
هدایت و قرآن ملاک خداست
نه شیطان و اکثریت آنهاست
اکثریت که دلیل حق بودن نیست
عدد نیست حق و اعداد حق نیست
حسین حق بود تعداشان قلیل
ناحق بود یزید کثرتشان ذلیل
در کدام مکتب دموکراسی
و حق آنست که نشان دهد کرسی
علی آید و کنون برنامه دهد
رای گیری کی رای به علی دهد
مگر آنکه رای دهندگان باشند
چو ابوذر و مالک مهیا ، شند

آیه ۱۱۷-إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ یَضِلُّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ

خدای تو آگاهترست به گمراهان
تظاهر کنندگان و به ریاکاران
قطعا آگاه به هدایت شدگان
آگاه تر از آنان یقین خودشان

از اول هدایت یافته ، مهدی گویند
ظلالت هدایت یافته مهتدی گویند
بشر علم دارد و اعلم خداست
رضای اعلم نشد علم نارواست
اعلم پیروی کنیم نه عالم ها
اعلم تک است و اکثریت عالم ها
الله یکی و اعلم یقین الله
عالم زیاد و ان شاءالله حزب الله

آیه ۱۱۸- فَکُلُوا مِمّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ بِآیاتِهِ مُؤْمِنِینَ

گر به آیات الهی ایمان دارید
ذبح بنام الله ، طعام بدارید

از نشانهِ جامعیت مکتب اسلام
جزئی ترین مسئله ذبح در اسلام
دستور داده یقین در اسلام
نشان دارد به حقانیت اسلام
نام الله برید یقین در ذبح
چاقو بسم الله برید بر ذبح
رو به الله و قلبه حتما ذبح
طعام خور بسم الله در ذبح
طعام حلال و التزام احکامش
شرط ایمان بیان کرده قرآنش

آیه ۱۱۹- وَ ما لَکُمْ أَلاّ تَأْکُلُوا مِمّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ قَدْ فَصَّلَ لَکُمْ ما حَرَّمَ عَلَیْکُمْ إِلاّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَ إِنَّ کَثِیراً لَیُضِلُّونَ بِأَهْوائِهِمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ

آنچه بنام خدا ذبح شده چرا نمیخورید
برخود حرام کردید حلال ما نمیخورید
آنچه را که حرام کرده ایم به شما
به تفضیل بیان کرده ایم به شما
مگر آنهایی که در حال اضطرار
اذن طعام کرده ایم به شما قرار
بسیاری به هواهای نفس خود
دیگران گمراه میکنند به نفس خود
تجاوز نکنید حدود الهی ای مردم
آگاه است به متجاوزان خدا مردم

گروهی شبهه افکنی میان مردمان
انحراف می کشیند بغض مومنان
حیوانی که ذبح ماست چگونه حلال
آنچه کشته است خدا پس غیرحلال
جاهلان بودند و به جهل خود
حلال، حرام و حلال به نزد خود
گوسفندی بهشتی هم بی نام خدا
ذبح کنید حرام است به حکم خدا
خوردن گوشت حیوان بی اسم خدا
حلال شیطان است نه حلال خدا
رنگ و بوی الهی همه جا محفوظ
با خدا حافظی و یقین محفوظ

آیه ۱۲۰- وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذِینَ یَکْسِبُونَ الْإِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِما کانُوا یَقْتَرِفُونَ

گناه آشکار و پنهان را رها کنید
چه آشکار ،چه پنهان گناهی کنید
ان قریب به کیفر آنان فرا رسید
به توبه پاک شوید و خدا رسید

پیشانی به مهر سوزانده در ظاهر
گناهکارترین است در جهان باطن
چه در گذشته چه امروزه فقط مردم
گناه آشکار به هراس بوده اند مردم
آشکار نکردن گناه یقین خوب است
دل خوش نکنید و یقین چوب است
حق الناس را یقین ادا کنید
توبه در ایید و حق خدا کنید
طهارت ظاهر و طهارت باطن
امرخدا و رسول و کتاب و دین

آیه ۱۲۱- وَ لا تَأْکُلُوا مِمّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّیاطِینَ لَیُوحُونَ إِلی أَوْلِیائِهِمْ لِیُجادِلُوکُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ


نخورید آن که ذکر خدا در آن نیست
جز فسق و فغانی یقین در آن نیست
وسوسه کنند اهریمنان به یارانشان
که جدال برخیزند با شما دوستانشان
گر شما پیروی کنید اهریمنان
قطعا چو آنان شوید ز مشرکان

قساوت قلب آورد حرامخواری
زمینه ساز گناه است حرامخواری
حسین خطاب به لشگر مخالفان
روز عاشورا چنین فرموده بیان
قَد مَلئت بُطّونِکُم مِنَ الحَرام
دلیلست خارج شدم بیت الحرام
حرام خورده بودند، حلال کردند
حلال خوردگان یقین بر گردند
حر ابن یزید ریاحی
حلال خورده بود که شد راهی
خداپرست بودند مردمان زمان
که محاربه کردند با امام زمان
کشتند به اسارت بردند اهل امام
حرام خوارگی کردند جهانرا تمام

آیه ۱۲۲-أَ وَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یَمْشِی بِهِ فِی النّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُماتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْکافِرِینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

آنکه بواسطه ی جهل خود مرده بود آیا
زنده و هدایت کرده ایم مگر ما او را
که سرافراز میان مرمان آید
علم و دیانت مگر داده ایم آید
مَثَل او مانند کسی که تاریکها
فرو رفته بیرون نشاید یقین او را
کردار بد کافران در انظارشان
زیبا جلوه کند یقین افعالشان

حمزه عموی باوفای پیامبر ما
چو آگاه شد ز آزار و اذیت ها
و ابوجهل بنبی کرده بود بارها
سراغ او رفت و کرد بیزارها
کویبد مشت سر ابوجهل ها
ایمان آوردم به محمد اینجا
تا شهادت شد افسر رسول الله
مومن شد و مجاهد جند الله
حیات و مرگ حقی انسانها
به کفر است و ایمان انسانها
ارشاد و هدایت یدالله است
هرچند زمینه سازی انسانها
نور نباشد یقین ظلمتهاست
رهایی هرگز که ظلمتهاست

آیه ۱۲۳- وَ کَذلِکَ جَعَلْنا فِی کُلِّ قَرْیَهٍ أَکابِرَ مُجْرِمِیها لِیَمْکُرُوا فِیها وَ ما یَمْکُرُونَ إِلاّ بِأَنْفُسِهِمْ وَ ما یَشْعُرُونَ


قرار داده ایم هر سرزمینی حتماً
روسای ستمگری میانشان قطعاً
به حیله و فسق و فساد مردمان
گماشته اند آنان یقین خیالشان
جز خودشان نیرنگ نمیکنند آنان
جاهل اند که نتیجه میرسد آنان
_
ابوجهل ها زیادند در این دنیا
چه بوده ها وچه رفته ی عقبا
میان مردمان را به هم نزنید
ستم نه و دست به ستم نزنید
جاهلید و سخن می گوئید
نداسته گمراهی می جویید
دو گوش اید و یک زبان قطعا
دو بشنویئد و یک سخن حتما

آیه ۱۲۴- وَ إِذا جاءَتْهُمْ آیَهٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتّی نُؤْتی مِثْلَ ما أُوتِیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللّهِ وَ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما کانُوا یَمْکُرُونَ

چو آیه و نشانه ی ما نازل شد
هرگز ایمان نیاوریم ، نازل شد
مگر آنکه چو رسولان پیشین
نازل شود چو پیشینیان همین
خدا بهتر داند رسالت خود را
کجا و چطور قرار دهد آن را
بزودی کسانی که گناه کردند
مکر و نیرنگ و حیله ها کردند
سزای اعمالشان یقین بینند
خواری و عذاب سخت درگیرند
فرو فرستیم به آنان عذابهایی
به خفت افتند و یقین خواری

مغیره، متفکر و مغز کفار
چنین گفت به اهل و دیار
سن و دارائی ام بیشتر از احمد
مستحق وحی باید چون احمد

آیه ۱۲۵- فَمَنْ یُرِدِ اللّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأَنَّما یَصَّعَّدُ فِی السَّماءِ کَذلِکَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ

هرکه را خواهد خدا هدایت کند
قلبش به نور اسلام روشن میکند
منشرح گرداند و قلبش یقین
او شتابان میشود آنگاه به دین
هر که را خواهد که گمراهی کند
سخت گرداند دلش ، بیراهی کند
گویی خواهد آسمان بالا رود
سخت تنفس کند بالا رود
خدا آنان که بحق نمی گیرایند
مردود و پلیدشان یقین گرداند

توجه و گرایش خاضعانه
بسوی آخرت و عشق یگانه
دوری از دنیای پر از حیله
پذیرش مرگی که مقبوله
نشانهِ شرح صدر ایمانست
مومنانِ صابر و متقیانست
گسترش افق عقل ها
تفکر و والایی روح ها
پذیرش حق و هدایت ها
نباشد جز سرکوب هوس ها
بصیرت و نورانیت قلبی
دل رحمی و سعادت قطعی
گذشت و ایمان و ایثارها
انفاق و امداد و احسان ها
سعه ی صدر خدا به انسانها
همه در سایه ی ایمان است
تسلیم خدا و آیات قرآن است

آیه ۱۲۶-وَ هذا صِراطُ رَبِّکَ مُسْتَقِیماً قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ

یگانه را یک راه یقین راست است
مستقیم و جز آن ناراست است
پند پذیران به تفضیل بیان کردیم
راه مستقیم را یقین عیان کردیم

خورشید راه محمد، رسول خدا ست
سیزده ستاره اهل بیت رسول ماست
همه حول محورند که محور ماست
به کتابی متصل اند که کتاب ماست
دینشان اسلام و همه تسلیم خدا
پاک و طاهرند و ز شیطانها جدا
هر که خواهد که رستگاری رسد قطعا
راهی نیست جز اتصال حبلشان حتما
همه نورند و اتصال به منبع ما
اطاعتشان کنید چو اطاعت ما

آیه ۱۲۷-لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِیُّهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ

سرای سلامت و نزد خدایشان
تنها رواست به صالح اعمالشان
سرپرست و پشتیبان و دوستشان
به دارالسلام اند و دهد سلامشان

خشونت و رقابت و حسرت
تهمت و دروغ و نفرت
کینه و اندوه و زحمت
مرگ و مرض و ذلت
فقر و غم و رخوت
نیست در دارالسلام هرگز
رحمت و رضایت و عزت
شوکت و رفاقت و نعمت
شادی و سعادت و رافت
جاوید و سلامت و امنیت
قائم است دارالسلام عزیز

آیه ۱۲۸- وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذِی أَجَّلْتَ لَنا قالَ النّارُ مَثْواکُمْ خالِدِینَ فِیها إِلاّ ما شاءَ اللّهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیمٌ

روزیکه محشور شوند همه خلقها
چنین خطاب میشود به شیطانها
ای گروه جن ، که از انسانها
پیروانی بسی یافتید از آنها
دوستان جنیان همان انسانها
گویند به پروردگار عالم ها
بهره گرفته ایم ما ز شیطانها
بهره گرفته اند آنان ؛ انسانها
اجلی را که معین نموده ای
رسیدیم آنجا که فرموده ای
آتش منزلگاه شما حکم خداست
همیشه و جاوید وبی انتهاست
مگر آنکه بخواهیم گروهی را
ببخشیم به حکمت گروهی را
درست کردار و دانای مطلقیم
پروردگار جهان و با حکمتیم

به گفته ی قرآن کریم
جن همان شیطان رجیم
رانده شد، رانده میکند مردم
گمراهی که همراه کند مردم
مکلف و مختار بوده اند جن ها
خطاب و توبیخ میشوند جن ها

آیه ۱۲۹-وَ کَذلِکَ نُوَلِّی بَعْضَ الظّالِمِینَ بَعْضاً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ

برخی ستم گران مقابل برخی
مسلط میکنیم به کیفر بعضی
ستمگر به ستمگری گماریم کیفرش
آنچه کسب کرده ببیند همسنگرش

کیفر ترک کنندگان امر به معروف
دستمزد و دریافتی نهی از منکر
ادا نکنندگان خمس و زکات
یاری کنندگان گروه ظلمات
تسلط ستمگران کنیم آنان
عمل نکنندگان آیات قرآن
راضی شویم ز اعمال مردمان
قومی حکومتشان یقین نیکان
ظالمان با ظالمان مجازات میکنیم
عیاشان را عیاشان مسلط میکنیم
کافران را کافران تسلط یقین کنیم
عابدان را عابدان حاکمشان کنیم
عاقلان را عاقلان به نعمت دهیم
شاکران را شاکران به عزت نهیم

آیه ۱۳۰- یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیاتِی وَ یُنْذِرُونَکُمْ لِقاءَ یَوْمِکُمْ هذا قالُوا شَهِدْنا عَلی أَنْفُسِنا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا وَ شَهِدُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کانُوا کافِرِینَ

چنین گوید قیامت خدای جهان
گروه جن و انس آیا به هدایتان
نیامدند رسولانی مگربه سویتان
نخوانده اند آیاتم مگر برایتان
بیم ندادند شما را روز جزا
چسان گرفتارشدید کنون بخطا
گویند درآنروز به پروردگارجهان

گواهی میدهیم علیه ی خودمان
فریب داد زندگی دنیا و غرورمان
شهادت دهند آنها که کافرند
کنون فهمیده اند که به آخرند

جن و انسیان مکلف به اطاعت اند
اگاهند و موظف به عبادت اند
هر دو آگاه به رسالت پیغمبران
جنیان نیز اطاعت پیغمبران
انبیایی که خدا فرستاده
بر پذیرش هر دو افتاده
کفر کردند و دور شدند آنان
پس گرفتار اعمال اند آنان
علاقه ی افرطیشان به دنیا
گرفتار ساخته آنان در عقبا

آیه ۱۳۱-ذلِکَ أَنْ لَمْ یَکُنْ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُری بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها غافِلُونَ

پروردگارت بدون حجت و هشدار
هیچ قومی ، هلاک نکرده روزگار
آبادی هایی که اهلش غافل اند
ستم نمی کند آنان که غافل اند
رسول می فرستد هدایت شوند
به تسلیم در آیند و عاقل شوند
گر کفر ورزند و کافر شوند
هلاکت رسانده و کیفر شوند

بی هشدار تنبیه نکنید مردمان
بی هشدار کیفر نکند خدایتان
ستمگر نباشید و خوبی کنید
به تسلیم در ایید و نیکی کنید
بتاریخ نگاه کن پراز عبرت است
به طاغوتیان بنگرید ذلت است

آیه ۱۳۲-وَ لِکُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّا عَمِلُوا وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمّا یَعْمَلُونَ

آنچه انجام داده هر بنده ای
درجاتی دهد خدا بنده ای
غافل نیست اعمالمان یقین خدا
رتبه خواهد داد کردارمان خدا

مهد کودک جایزه اش مداد رنگی
دانشکده ی افسری لباس جنگی
رتبه بندی دانش آموزان
به معدل است و گهی ایمان
هر کسی رتبه ای در جهان دارد
براساس رتبه بندی آب و نان دارد
یکی استاد و دیگری شاه است
یکی کارمند دگری بیکار است

آیه ۱۳۳-وَ رَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَهِ إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ ما یَشاءُ کَما أَنْشَأَکُمْ مِنْ ذُرِّیَّهِ قَوْمٍ آخَرِینَ

بی نیاز است خدای تو ز مخلوق جهان
رحیم و مهربان است به مردمان جهان
گر بخواهد فانی کند شما را یقین خدا
هر که خواهد جانشین کند شما را خدا
چنانکه شما ز نسل دیگری پدید آورد
آن چه اراده کند یقین خدا پدید آرد

کن فیکون کند اراده ای کل جهان
خواه هلاک و خواه اراده ی امان
کل هستی در ید قدرت اوست
هستی هستی اراده و قدرت اوست
حکیم است و علیم باقدرت
مقتدر است و خدای با عزت

آیه ۱۳۴-إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ

آنچه وعده داده شوید محقق خواهدشد
تقدیر و قدرت خدا غالب نخواهید شد

بی نیاز خداست و ما نیازمندیم
مطلق خداست یقین به او بندیم
بی نیاز سایش و نیازمند ستایشگر
کفر او ظلم یقین ستمی است برتر
کیفر به عقبا نیست فقط ستمگران
هلاک به دنیا نیز کند ستمگران

آیه ۱۳۵-قُلْ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلی مَکانَتِکُمْ إِنِّی عامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَهُ الدّارِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظّالِمُونَ

بگو به قومت ای رسول مکرم ما
جایگاه و سیرتتان عمل کنید بر پا
من نیز سیرت خویش عمل کنم بر پا
بزودی آگاه شوید سرانجام ها را شما
کی خوش و کی بد عاقبت گشته بین ما
رستگار نخواهند شد یقین ستمکاران
زمین بایر است و نیازش یقین باران

گوهر کسی ندهیم مگر گوهر شناس
رستگاری نرسد مگر خدا شناس
وعده دادیم و خلف وعده نکنیم
آنچه گفته ایم یقین وفا میکنیم
مالکیم و ملک دهیم به مومنان
ملک داده گیریم یقین ز کافران
اکسیژنی که تننفس میکنید
گوشتی را که تناول میکنید
آنچه پوشید نوشید و مالک اید
همه از آن ماست و اوهام مالک اید
امانت است و بزودی رها کنید
دست خالیست و آنگاه چه ها کنید

آیه ۱۳۶- وَ جَعَلُوا لِلّهِ مِمّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الْأَنْعامِ نَصِیباً فَقالُوا هذا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هذا لِشُرَکائِنا فَما کانَ لِشُرَکائِهِمْ فَلا یَصِلُ إِلَی اللّهِ وَ ما کانَ لِلّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلی شُرَکائِهِمْ ساءَ ما یَحْکُمُونَ

روئیدنیها و حیوانات که خدا آفریده
سهم معینی قرار میدادند به آفریننده
به پندار خویش آنان چنین میگفتند
سهمی خدا ،سهمی شریکان میگفتند
بتان شریک خدایند و شریک اموال
سهم شرکا و بتان نرسد بخدا اموال
زخدا ،شرکا و بتان یقین رسد اموال
جاهلانه و ناشایسته حکم میکردند
ضلالت بوده ظالمانه حکم میکردند

کسانیکه مدار انبیاء بیرون رفتند
وادی خیال رفته و درون خفتند
خیالی و بی منطق سخنها گویند
تقسیم اموال کنند و منطق گویند
پسران سهم خود و دختران سهم خدا
حیوانات مال خود حبوبات مال خدا
خوشی ها سهم خود بدی ها سهم خدا
بین جهالت چه کند بنده های پاک خدا

آیه ۱۳۷- وَ کَذلِکَ زَیَّنَ لِکَثِیرٍ مِنَ الْمُشْرِکِینَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَکاؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَ لِیَلْبِسُوا عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللّهُ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرُونَ

بتها و خادمان که شریکانشان بودند
کشتن اولادشان به بتان می ستودند
نیک جلوه می داند قربانی آنان را
هلاکت کشیده مشتبه کنند آنان را
گر خدا میخواست چنین نمیکردند
به مشیت اجبار و چنین نمیکردند
واگذارشان آنچه در خرافات اند
کافران مستحقِ به مجازات اند

پسران قربانی بتان میکردند
دختران زنده به گور میکردند
اموال تقدیم بتان میکردند
عبادت و تسلیم بتان میکردند
فرمانبر مطلق شیطان بودند
افتخار به نیاکان میکردند
غرق جهالت بودند و گمراهی
قلبشان سنگ و راه بیراهی
نبی فرستادیم که رسند آزادی
پا فشردند و ماندند به گمراهی
اختیار داده خدا و مختارند
مختارانی که جاهل و بیمارند

آیه ۱۳۸- وَ قالُوا هذِهِ أَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا یَطْعَمُها إِلاّ مَنْ نَشاءُ بِزَعْمِهِمْ وَ أَنْعامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُها وَ أَنْعامٌ لا یَذْکُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهَا افْتِراءً عَلَیْهِ سَیَجْزِیهِمْ بِما کانُوا یَفْتَرُونَ

مشرکان به پندار خویش چنین گفتند
دام ها و کشت هایی ممنوع میگفتند
حق ندارند مردمان از آن خورند
مگر خادمین بتکده ها که میخورند
سوار پشت چهارپایانی را حرام کردند
ذبح بی نام خدا را یقین حلال کردند
احکام دروغین به خدا می بستند
افترا ها و تهمت روا می بستند
بدان دروغ هایی خدا می بستند
انقریب مستحق مجازات هستند

خرافات به اوج رسیده بود
جهالت انسان ها دریده بود
تهمت به خدا و افترا بستن
عادت شده بود و روا میبستن
حرمت نداشت انسان و حاکمان جاهل
بت های تراشیده به دستان شدند عاقل

آیه۱۳۹-وَقالُوا ما فِی بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَهٌ لِذُکُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلی أَزْواجِنا وَ إِنْ یَکُنْ مَیْتَهً فَهُمْ فِیهِ شُرَکاءُ سَیَجْزِیهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَکِیمٌ عَلِیمٌ

ز دگر عقائد خرافی مشرکان
اینگونه بود که میگفتند مشرکان
آن چه در شکم های چهارپایان
نذر شده از مردمان به بتان
گر زنده به دنیا آید حملشان
مختص مردان و حرام زنانمان
گر مرده دنیا آید یقین حملشان
شریک اند در آن زنان و مردانمان
انقریب سزای کردار بد آنان
کیفر خواهد داد خدا یقین آنان
حکیمی داناست قطعا خدای جهان
به حکمت دهد کیفر کردارشان آنان

مقام و منزلت زنان به سخره گرفت
کافران و جاهلان و مشرکان خرفت
احمد آمد مقامشان رسید اعلاء
سوره نازل کرد خدا به نام نساء
آنچنان مقام و منزلتی آنان داد
کوثر آمد و جهان را احسان داد
احترام زنان و مادران واجب
سهمشان مشخص و مهرشان واجب
همه از لطف و کرامت اسلام است
احکام واجب الوجوب قرآن است
معراج نرود کسی از زمین
پاکدامنی مادری کند چنین

آیه ۱۴۰- قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُوا أَوْلادَهُمْ سَفَهاً بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ حَرَّمُوا ما رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِراءً عَلَی اللّهِ قَدْ ضَلُّوا وَ ما کانُوا مُهْتَدِینَ

به یقین زیانکارید کسانی که سفیهانه
فرزندان خود کشتند به ظلم جاهلانه
بی بهره از آنند که خدا نصیبشان کرده
حلال خدا را جهالت حرامشان کرده
گمراه شدند و هدایت نیافتند آنان
افترا و تهمت ها یی که بافتند آنان

جاهلان عرب به گمان تقرب ها
به بتان بیجان و پست بی ارزش ها
قربانی کنند دختران ،به بی ارزش ها
خوی حیوانی مگر تقرب است آنها
که چنین ادعا کنند به ارزش ها
غافلان جاهل اند و اُمِ لغزش ها

و من الله توفیق:

تقدیم به اررواح گذشتگان مخصوصا مرحومه مغفوره اعظم اسمعیل آخوندی( حامی ایتام )

۲۷ خرداد ۱۴۰۱/ طبیب حافظ کریمی

ایمیل مقصد