دلنوشته ای بر حزب[۳۰] قرآن، حکم خداوند به گوشتخواری و حرام ابدی گوشت خوک

[دلنوشته ای بر حزب ۳۰ آیات ۱۴۱ تا ۱۶۵ سوره مبارکه انعام]


آیه ۱۴۱-وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَ جَنّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَیْرَ مَعْرُوشاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُکُلُهُ وَ الزَّیْتُونَ وَ الرُّمّانَ مُتَشابِهاً وَ غَیْرَ مُتَشابِهٍ کُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ یَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ

کیست که آفرید جهان و جهانیان
نیست مگر خدای عالمیان
باغ هایی به داربست و بی داربست
خرما و انگور و انار و زیتون و هست
کشتزار و خوردنیها و تمام موجودات
شبیه و بی شبیه و حبوبات و امکانات
حیوانات و گیاهان و کل کائنات
آسمان و زمین و همه ی تناولات
آفریده ی حکیم دانایتان خداست
ستایش چنین خدایی یقینا رواست
همینکه باغ هایتان به ثمر نشست
میوه هایش خورید و گیرید دست
وقت چیدن میوه ها به محرومان
سهم شان دهید به حکم مهربان
میانه شوید و اسراف نکنید هرگز
دوست ندارد مسرفان خداوند هرگز

نخورید میوه نارس حکم خداست
نخورند مومنان نارسی ، جفاست
بیماری آرد نارس خورید میوه
چنانکه به واکسن کرده اند جیوه
آبغوره و ابلیوها نارس اند
سرکه خورید یقین رس اند
کل احکام الهی به حکمت است
نفع ما و یقینا به رحمت است
آنچه کسی که طبع سودا دارد
نارسی خورد یقین لرز دارد

آنچه پایه اش به بلغم شد
نارسی خورد یقینا غم شد
آنکه را که صفرا مغلوب است
نارسی خورد یقین چوب است
دم کسی کند به مغلوبش
نارسی خورد به معذوبش
زیتون و خرما و انگور و انار
چهار طبع خوب اند که گفته نگار
پس حکیم ما طبیب هم هست
آنچه آورده اید خود آرید دست
آلوچه و چغاله و سیب نارس
نخورید که میشوید بی کس
ده هزار و دویست بل بیشتر
علت است که در گیریم شر
سرطان و تومور و دل دردها
سوداست به مغلوب ما را
زخم و ترشح و عفونت معده
صفراست که جمع شده معده
خارش و سوزش و قلبی
آن دم است جمع شده فردی
سردی و رماتیسم و پا دردها
بلغم است تجمع گرفتارها

آیه ۱۴۲- وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَهً وَ فَرْشاً کُلُوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ

بعضی باربرند حیوانات سواری کنید
بعضی غیر آنند رزق و روزی کنید
بخورید آنچه حلال شده سوی خدا
اغوای شیطان نشوید و شوید جدا
دشمن آشکاراست رجیم برای شما
اطاعت کنید و تسلیم حکم خدا

کسانکه گوشت خواری منع میکنند
نداسته ز شیطان اطاعت میکنند
گوشت های حلال فرمان خداست
یقینا درمان و یقینا شفاست
منعی نکنید که بی مانع اید
منعی کنید به حکم مانع اید
سلول و طبایع ان سانها
نیاز دارد به گوشت حیوانها
گوسفند و گوشت های گرم
بلغم برون و بدنها کند نرم
ماهی و گوشت های سرد یقین
صفرا را تعدیل و خاموش کند یقین
گوشتی هایی طبع معتدل است
تعادل طبایع یقین دلیل است
سرد و خشک و تر و گرمی
نیازهای انسانند نه سرگرمی
طبیب نیستید طبابت نکنید
جوابگویید و خیانت نکنید
طبیب خداست و علمش نزد او
نزد بشر جهل است نه نزد او
کل بیماری ها بی درمان نیست
هفتاد درمان به هر بیماریست
سرطان و تومور و بیماری سخت
ساخت اوهام نه بیماری سخت
عاجزند و به عجز نتوان شناخت
درد و درمان اشرف خدا نشاخت
صفرا و سودا و دم و بلغم
غالب آیند به انسان کنندش غم
چهار طبع چهار پایه انسان است
نشناسی درمان به هجران است
شربت و سرم و قرص های خاکی
درمان نیست و فقط خوراکی
حرام شر خاک و خوردن خاکی
کی درمان کند قرص های خاکی
کل بیماری ها از شیطان است
قصه نیست و امر قرآن است
خلقت شد رجیم آتش بی دود
منسجم خیر و ذراتش چون دود
گاهی ویروس میشود رجیم پلید
گاهی میکروب شود دشمن پلید
گاهی آمیب و گاهی قارچ
گاهی خزه شود روی پارچ
گاهی نامندش به اسم وفا
گاهی طاعون و گاهی بی دوا
شری انسان رسد شیطان است
قصه نیست و امر قرآن است
گفته خوک حرام و انسان خورد
کرم هایی دارد و آن خورد
ریشه کرد درون و تخم ریزی
طبع به هم ریخت و مریضی
نخورید گفته مردار را
پاک خورید و نه هر خوار را
خون که در رگ مدار است
نجهیده پس یقین خوار است
لخته است و مر از سودا
سوخته است و پر از صفرا
بلغم است و دمش بر پا
کی خوری و شوی بر جا

آیه۱۴۳-ثَمانِیَهَ أَزْواجٍ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ

آیه۱۴۴-وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ وَصّاکُمُ اللّهُ بِهذا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللّهِ کَذِباً لِیُضِلَّ النّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمِینَ

حلال کرده ایم شما هشت زوج حیوانات را
هر دو زوج گوسفند را نر و ماده ی آن را
هر دو زوج بزها را، نر و ماده آنها را
کسانی که ناحق حرام کردند آنها را
سوال کن از آنان رسول ما آنها را
حرام کرده الله ماده ها یا نرها را
چگونه حکم میدهید درون شکم ها را
علم و دانشی دارید خبر دهید ماها را
گر راست گوئید دلیل دهید یقین مارا
ز شتر دو زوج ها را ، نر و ماده آنها را
هم دو زوج گاوها را، نر و ماده آنها را
حرام کرده خدا ماده ها یا نرها را
گوبه آن جاهل ها یا که هر دو آنها را
شاهدید که حرمت داد حاکم جهان آن را
در حضورتان فرمان حرمتی دهد آن را
ستمکارید و دانید ستمکارتر ها کیست
افترا و تهمت و دروغ بر خدا را نیست
ستمکاران یقین هدایت نخواهیم کرد
به عذاب سختی گرفتار خواهیم کرد


همه زوج اند و خدا یکتاست
حق یکی است و حق برپاست
حق داریم نه حق ها ما
حق یکی و ناحق ها پا
آنچه حکم خالق شد
پس یقین همان حق شد
پس خورید طعام پاک
آنچه گفته حتما پاک
در طهارتها نقصی نیست
درد و خوف و ترسی نیست
هرکسی تو را منع کرد

از طهارتی منع کرد
حکم او را ناقض باش
حق بگرد و حافظ باش
گاهی بعضی از دوستان
که طبیب شدند دوستان
حکم شرب خمر میدند
جاهل اند آن میدند
درحرام دوایی نیست
حق و جز که حق آن نیست
پس حلال خورید قطعا
در شفاعتی اید حتما
فطرت همه پاک است
خلقت همه خاک است
ما که خلق شدیم از خاک
خاک خوریم یقین ناپاک
داروهای انسانها
اکثرا ز معدن ها
معدنم که از خاک است
پس یقین که ناپاک است
خاک خوریم کمی خوابیم
بی حسیم و بی حالیم
وقتی باز شویم حالت
عارضه دهد راحت

آیه۱۴۵- قُلْ لا أَجِدُ فِی ما أُوحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّماً عَلی طاعِمٍ یَطْعَمُهُ إِلاّ أَنْ یَکُونَ مَیْتَهً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ رَبَّکَ غَفُورٌ رَحِیمٌ

آنچه را به وحی یافته ام
حرامی در آن نیافته ام
مگر مردار و خون ریخته شده
گوشت خوک یقینا پلید شده
حیوانی بی نام خدا ذبح شده
فسق و فجور و نافرمانی شده
جز آنکس که خوردن مضطر شده
سرگشته نباشد مقرر شده
تعدی و تجاوز بی حد ممنوع
کنند عذرشان نشود مسموع
آمرزنده ی مهربان خدای جهان
حلال کرده طعام ها بر انسان

پلید است خوک گوشتش حرام
حس و دست و تنفسش حرام
خون و پوست و ناخنش حرام
جلد و نقش و نگارشش حرام
کل گوشت ها و جز چندی حلال
مرغ و گوسفند و شتران و بز حلال
گاو و آهو و پرندگان و ماهی حلال
گیاه و میوه و دریاییان حلال
اندکی از ابزییان الباقی حلال

آیه ۱۴۶- وَ عَلَی الَّذِینَ هادُوا حَرَّمْنا کُلَّ ذِی ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُما إِلاّ ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوایا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِبَغْیِهِمْ وَ إِنّا لَصادِقُونَ

حرام کردیم حیوان ناخندار به یهودیان
طیور و تیهو و گنجشک و فراوان یهودیان
پیه ی گوسفند و شحم گاوی را
مگر مخلوط بر روده ی گوسفند و گاوی را
پشت گاو و گوسفند و چسبیده به استخوانهارا
حرام کردیم طیبات خود بر آنان را
کیفر به ظلمی که مرتکب شدند انان را
قطعا سخنان خدایتان حق است
راستگوست و حکم ما حق است

شحم گاوی که طیبات خداست
درمان مطلق است و فقط شفاست
حرام کرده بر یهودیان شحم را
حرام کردند به مسلمان آن را
جهالند طبیبان ما به درمانش
منع میکند مردمان به طعامش
انقدر مهم و باارزش آن بوده
کیفری بر یهودیان بوده
چو رسیدند به جهان بهداشتی
شحم به کینه سفره برداشتی
شحم گاوی فقط درمان است
شفاست و داروی جان است
قطعا از اعجاز قرآن است
حکم حتمی و حق درمان است
باز کننده ی عروق کل بدن
شل کننده رگهای سفت بدن
قلب و بیماری قلبی دفعش
کل اعضای بدن یقین نفعش
معده و روده را کند درمان
کبد و کلیه را کند در جان
بلغم و سودا کند بدن بیرون
دم وصفرا میان و بدن همگون
سردی بیرون کند مفاصل ما
گرمی تعدیل کند به کالبد ما
مطمئنا از الطاف خداوند است
پس خورید که طعام دلبند است

آیه۱۴۷-فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ ذُو رَحْمَهٍ واسِعَهٍ وَ لا یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ

گر تو را تکذیب کردند پیامبر ما
گویشان گسترده رحمت خدای شما
قطعا عذابش ز گروه تبهکاران
دفع نخواهد شد یقین خدای شما

رحمت خدای جهان به عالمیان
بیشتر از قهر اوست به آدمیان
بسته نیست رحمت خدای جهان
توبه آیید یقین شوید در آن

آیه ۱۴۸- سَیَقُولُ الَّذِینَ أَشْرَکُوا لَوْ شاءَ اللّهُ ما أَشْرَکْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَیْءٍ کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتّی ذاقُوا بَأْسَنا قُلْ هَلْ عِنْدَکُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ أَنْتُمْ إِلاّ تَخْرُصُونَ

انقریب کسانی که شرک ورزیده اند
خواهند گفت چرا شرک ورزیده اند
گر خدا میخواست نه ما و نه پدرانمان
نه شرک و نه حرام کرده سوی خودمان
کسانی که پیش از آنان بوده اند
اینگونه انبیاء را تکذیب نموده اند
طعم قهر و عذاب خدا که چشیده اند
یقین آنان که دیده یا شنیده اند
سخنان مدرک قطعی دارند ارائه کنند
بر تو آشکار کنند و جهان ارائه کنند
جز گمان و خیالات پیروی نمیجویند
جز گزافه و دروغ سخن نمیگویید

روز روشن و شب یقینا نیست
شب تاریک و روز یقینا نیست
جهل تاریک و روز یقینا نیست
جهل روشن و شب یقینا چیست
روزی که تاریک نشود قرآن است
شبی که روشن نشود کفران نیست
حق یکی است و دوحق ناممکن
روز و شب واحد شود ناممکن

آیه ۱۴۹-قُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّهُ الْبالِغَهُ فَلَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ

دلیل روشن و رسا فقط برای خداست
اجبار نیست و هدایت اختیار شماست
میخواست و اراده اش جبری بود
کفر و جهالت یقین اثری نبود

فطرت توحید داده ایم به شما
اختیار و جبر نهاده ایم به شما
ضربان قلب و تنفس جبری
پلک و کلیه وکار کبد جبری
غدد و ترشح غدد جبری
عصب و پیام عصب جبری
جهش و ریزش خون جبری
بسیار قرار داده ایم جبری
انتخاب راه و چاه مختار
نوع خوردن خوراک مختار
نیک و شر کنید کدام مختار
دین و بی دین شوید مختار
فکر کنید و نکنید مختار
شب بخوابید یا روز مختار
حکمت است و حکیمیم ما
قدرت است و قدریم ما
عزت است و عزیزیم ما
مطلقیم و به خیریم ما
آزمون و آزمایش انسانها
اختیار است نه اجبارها
نیک و بد مشخصش لازم
مقام و مرتبتش لازم
اشرف اید و اشرفان مختار
جنتی و جهنمی مختار

آیه ۱۵۰-قُلْ هَلُمَّ شُهَداءَکُمُ الَّذِینَ یَشْهَدُونَ أَنَّ اللّهَ حَرَّمَ هذا فَإِنْ شَهِدُوا فَلا تَشْهَدْ مَعَهُمْ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ وَ هُمْ بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ

بهره بردن از حیوانات و زراعت را
نا به جا حرام کنندگان بر خود را
گو، گواهان خود را گواهی دهند
حرام کرد خدا، آیند گواهی دهند
به شهادت آمدند و گواهی دادند
همراهی مکن آنچه گواهی دادند
تکذیب کنندگان آیات ما
نیاورندگان ایمان به روز جزا
شرک ورزان آنان به خدا
پیروی مکن ز هوای نفسشان
رها کن که مانند به جهلشان

گواهی قبول کنید به دادرسی
گواه دیدی یقین به خدا رسی
کسانی که به خدا کفر ورزند
گواهی به پشیزی نمی ارزند
مردمان و افراد با تقوا
خوف دارند خدا یقین آنها
پس گواهشان کنید مقبول
داوری هایشان را قبول
کسانکه سجدهِ خدا نمیکنند
یقینا رحمی هم به ما نمیکنند

آیه ۱۵۱-قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

بیایید بیان کنم محرمات الهی را
آنچه حرام کرده نمایان کنم شماها را
اول اینکه نیاورید شریک برای خدا
دوم اینکه میازارید پدران و مادرها را
احسان کنید والدین که امر خداست
ایمان به او و احسان والدین رواست
نکشید فرزندانتان ز ترس تنگدستی
رزق و روزی ز ماست و فقر میترسی
نزدیک نشوید آشکار و پنهان به زشتی ها
نکشید نفسی که حرام کرده او قتل ها
جز بحق بکشید کسی یقین ظلم است
قتل نفس است و بر خودت ظلم است
تعقل کنید و اندیشه به فرمان ها
آن چه حکم کرده خدای انسان ها

احسان به والدین امر الله است
حکم مطلقی ز قل هو الله است
احسان به والدین رتبه ی دوم
اول خدا و اطاعتشان ملزم

آیه ۱۵۲- وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ إِلاّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتّی یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمِیزانَ بِالْقِسْطِ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاّ وُسْعَها وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبی وَ بِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُوا ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

هرگز به مال یتیم نزدیک نشوید
بلوغ شدند دهید و مالک نشوید
نیکوترین طریق و صلاح یتیم
امانت اید به بلوغ تا رسد یتیم
کیل و وزن به عدالت تمام دهید
کم فروشی و بی عدالتی ندهید
تکلیف نکنیم شما مگر به توان
تکلیف به وسع و نیستید ناتوان
سخن گویید فقط عدالت گوئید
چه قضاوت و چه در شهادت گوئید
رعایت کنید عدالت را هر چند
زیان خود یا کسانی که خویشند
عهد و پیمان خدا را وفا کنید
اموری که حکم خداست شما کنید

اینست سفارش خدایتان به شما
باشد ، یاد کنید و پند گیرید شما

نیکی ذات اقدس خداوند است
بدی دست آورد های بنده است
آن چه فرمان داده خدا نیکی است
نیک به نیکی فرمان دهد نیکوست
نیکوترین و برترین و خیرترین
بزرگترین و رئوف ترین و عزیزترین
کاملترین و صادقترین و داناترین
سمیع ترین و بصیرترین و عالم ترین
اعلاترین و والاترین و قادرترین
عاقل ترین و شاکرترین و صابرترین
محبوترین و محجوبترین و ناصرترین
اول خدا و آخر خدا و نیست برترین

آیه۱۵۳-وَ أَنَّ هذا صِراطِی مُسْتَقِیماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبِیلِهِ ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

احکام من راه مستقیم من است
پیروانش بندگان خوب من است
راه من آیید مسدوند راههای دگر
تفرق نجویئ و شفارشاتم بنگر
سفارش کرده ام به بندگان گلم
تقوا در ایید که گل ترین گلم

نازل که شد این آیه ی قشنگ
ترسیم نبی مشرکان را جنگ
خطی کشید زمین با دستش
اینست راه مستقیم بر اهلش
خطوطی راست و چپ ترسیم کرد
راههای شیطان، انسان تسلیم کرد
یگانه را کی یک راه بیش تر شد
نورانیست راه طی اش میسر شد
یک خورشید و سیزده ستاره پاک
به ایمان در آییم مستقیم افلاک

آیه۱۵۴-ثُمَّ آتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ تَماماً عَلَی الَّذِی أَحْسَنَ وَ تَفْصِیلاً لِکُلِّ شَیْءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَهً لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ

سپس موسی به تورات عطا کردیم
نیکو کار بود و نعمت تمام کردیم
کل نیازهای بنی اسرائیل را
رحمت و هدایت وسایل را
نوشتیم به تورات و عطا کردیم
ایمان آورند و عفو خطا کردیم

شبیه ترین کتاب آسمانی خدا
تورات است کتاب مبین خدا
انجیل تکیه گاهش مواعظ است
زبور جایگاه نیایش و دعاست
امام گفته اند به تورات خدا
رحمت و هدایت و کتاب خدا

آیه ۱۵۵-وَ هذا کِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَکٌ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ

برکت و خیر فرستادیم قرآن را
مبارک و مجید گرداندیم قرآن را
پیروی کنید و تقوا پیشه کتید
رحمت است ،رحمت ریشه کنید

برترین کتاب خدا یقین قرآن
بهترین راه حق یقین فرقان
آخرین و کاملترین کتاب خدا
قرآن است، یقین خطاب خدا
آخرین را به آخرین داده،
بهترین را به بهترین داده
برترین را به برترین داده
کامل است و کاملترین داده
ته ندارد و اقیانوس بی ته
علی گفته که دیده آن را ته
حفظ آن تا ابد عهد خداست
گوهر است و گوهرها جداست
مطلق است حقانیتش از حق
فرقان و تشخیص حق، ناحق

آیه ۱۵۶-أَنْ تَقُولُوا إِنَّما أُنْزِلَ الْکِتابُ عَلی طائِفَتَیْنِ مِنْ قَبْلِنا وَ إِنْ کُنّا عَنْ دِراسَتِهِمْ لَغافِلِینَ

نازل کردیم قرآن را نگویند که کتاب
یهود و نصارا نازل گشت و خطاب
بی خبر بوده ایم از علوم آنان ما
بی خبران چه عذابی و چه جزا

تحریف کردند تورات و انجیل را
خطا کردند علمای اهل کتاب
گمراهی شدند و به گمراهی بردند
آیات فروختند و نان شب خوردند
جاهل شدند و سیطره ی شیطان
ظاهر به علم و باطن خود شیطان
رافت نداشته مهر و وفا کجا
مخفی نموده و نگفتند آیات خدا
نازل شد قرآن که شود فرقان
حق و ناحق و کفر و ایمان
مشخص کند یقینا حقایقشان
تمام کنیم حجت به تمامیشان

آیه ۱۵۷-أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنّا أُنْزِلَ عَلَیْنَا الْکِتابُ لَکُنّا أَهْدی مِنْهُمْ فَقَدْ جاءَکُمْ بَیِّنَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدیً وَ رَحْمَهٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَّبَ بِآیاتِ اللّهِ وَ صَدَفَ عَنْها سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیاتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما کانُوا یَصْدِفُونَ

گوئید کتاب آسمانی نازل می شد
هدایت یافته تر بودیم ز اهل کتاب
چو نصارا و یهود بهانه جویی کنید
قرآن فرستادیم رفع بهانه کنید
دلیل و روشن و رحمت برای هدایتتان
نازل شد به احمد ز سوی خدایتان
ستمکارترینید که رد کردید قرآن را
روی گردانیده افسانه شمردید آن را
تکذیب کنندگان آیات ما
مجازات شوند بزودی سوی ما
عذاب سختی دچار خواهیم کرد
دون و ذلیل و خوار خواهیم کرد

مشرکین مکه واقف بودند
به تورات و انجیل اهل کتاب
غرور وکبر فراوان داشتند
آگاه بودند و جاهل پنداشتند
برترین بینی آنان باعث شد
ایمان نیاورند به کتابشان
اعتراف به هدایت آنان داشتند
شایسته بینند و کتابی خواستند
نازل شد قرآن به میانشان
تکذیب کردند و شدند بتانشان

آیه ۱۵۸-هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَهُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنّا مُنْتَظِرُونَ

با آنهمه آیات و بینات و معجزات
ایمان نمی آوردند کافران به کتاب
انتظار دارند که فرشتگان عذاب
یا پروردگاری کرده آنان خطاب
یا بغضی آیات قیامت کنند طلب
آیند و آشکار شود بدان بی دینان
چنین نیز شود ایمان نیاورند آنان
آنروز که آیات ما فرو آید
ایمان نیاورند و سپس فرو آید
یا مدت عمر کار خیری نکرده اند
جز ریا کاری و تظاهر نکرده اند
سودی ندهد ایمانی که آورده اند
چو آنانند که ایمان نیاورده اند

گر ایمان ما خواهی یا احمد
فرود آر فرشتگان به ما احمد
نزدمان آر و نشانشان ده بر ما
گر خواهی که ایمان آوریم ما
کوهی طلا کن و هدیه ی ما
آبی روان کن و آب ده ما
نشانمان ده روز رستاخیز را
باغ ها و زمین حاصلخیز را
فرشتکان فرست زراعت کنند
جنگ ها ز ما حمایت کنند
بهانه هایی جز جهالت نیست
و خواستهایی جز حماقت نیست

آیه ۱۵۹- إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ إِنَّما أَمْرُهُمْ إِلَی اللّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَفْعَلُونَ

دین پراکندگان و فرقه فرقه شدندگان
ارتباطی نیست قطعا بین تو با آنان
مسئول اعمال و رفتار و کردارشان
نیستی تو بسپار به خدایشان
آگاه میکنیم بعقاب اعمالشان
غمگین مباش تو ز گفتارشان

بدعت گذاری و تفسیر دین
به رآی خود و در دل به کین
تفرقه افکنی و ابداع جهل
تظاهر سازی و القای فضل
گناه بزرگی و ظلم به خداست
سخت ترین کیفرها را رواست
والاترین وظیفه ی عالم ها
بدعت زدایی و تحریف ها

آیه ۱۶۰-مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَهِ فَلا یُجْزی إِلاّ مِثْلَها وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ

نیکی آرد کسی ده پاداش دهد نیکش
بدی آرد فقط کیفری دهد یقین مثلش
ستم نخواهد شد به کسی قطعا
حساب خواهدشد حسنات حتما

کسی که پس اندازی در بانک دارد
خریدی کند که تخفیف دارد
زمانی تخفیف تعلق گیرد
موقع خرید یقین پول دارد
بانک و موسسه ای ورشکست گردد
کاغذی نیست بیش پس اندازش
پس کی به تخفیف محقق گردد
نیکی هایی دهد پاداشش ده
سرانجام رساند ارائه به ده
آنچه آورده اید به روز جزا
محاسبه گردد نیک و خطا
مدرکی که رسد به دادگاه
استناد است نه بوده نگاه
چه بسا نیکی که خلاف شود
چه بسا خلافی که عفو شود
چه نیکی هایی که ریا شود
و گناهانی رفع خطا شود
پس آورده های قیامت را
ملاک کند خدا نه دنیا را
کسی که نیت خیری دارد
یقین که مزد خیلی دارد
آن کس که نیت سوئی دارد
عمل نرسد کیفر نمی دارد
مزد نیکی به فصل خداست
مثل کیفر از عدل خداست
سه روز ماه روزه گیرید کسی
کل ماه روزه بوده گویا کسی
پاداش ده برابر حداقل است
گاهی آن به هفتصد برابر است
ده یا هفتصد یکی مزد است
نُه یا باقی یقین فضل است
کیفر گناهکار گر به مثل است
یک روزه خورده شصت مگر مثل است
مقصود مثل که به اعداد نیست
کیفیت است ، بی حکمت نیست
یک روز ماه المبارک رمضان
شصت است به غیر ماه رمضان
آن گونه که یک شب قدر
بیش شد هزار ماه غیر قدر

آیه۱۶۱- قُلْ إِنَّنِی هَدانِی رَبِّی إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ دِیناً قِیَماً مِلَّهَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ

یقینا راه راست هدایت شدم
به دین استوار و آئین پاک
آئین حق گرای ابراهیم پاک
منزه بود لوث شرک و بتان
جلیل است خلیل الله جهان
تبار خلیل و حبیب الله شدم

ثارالله از تبار خلیل الله
چنین فرموده یقین حزب الله
شیعیان ما و پیروان خلیل الله
صراط مستقیم صراط رسول الله
حنیفاً وَ ما کانَ ، فقط خلیل الله

آیه ۱۶۲- قُلْ إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ


بگو ای رسول به اهل جهان
هم زمینیان و آسمانیان
نماز و عبادات رسول الله
حیات و ممات رسول الله
فقط به خدای رسول الله
خدای جهان و رسول الله

محمدم فرزند عبدالله
از تبار پاک خلیل الله
امینم و یقین حبیب الله
عبدم و خاتم رسول الله
راهی نیستم جز راه خدا
بی اذنم مگر به اذن خدا

آیه۱۶۳- لا شَرِیکَ لَهُ وَ بِذلِکَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِینَ

معبودی نیست جز یگانه معبود جهان
شریکی نیست ، فرمانروای کل جهان
تسلیم وخلوص و عبودیتش مامورم
نخستین مسلم و تسلیم مطلق اویم

نوح مسلمان دانسته یقین خود را
خواست ابراهیم ز خدا مسلمان را
مسلمان رود دعای یوسف خداوند را
کسی نرسید مقام مسلمانی احمد را
اولین در خلقت خاتم رُسُل
آخرین انبیاء را ختم رسل

آیه ۱۶۴- قُلْ أَ غَیْرَ اللّهِ أَبْغِی رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ وَ لا تَکْسِبُ کُلُّ نَفْسٍ إِلاّ عَلَیْها وَ لا تَزِرُ وازِرَهٌ وِزْرَ أُخْری ثُمَّ إِلی رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ

بگو ،اهل کتاب و اهل جهان
جوئم خدایی جز خدای جهان
کیست جز اوئی خدای جهان
علیم و حکیم و بسی مهربان
زیان نکرد کسی جز زیان خودش
کشد گناهی دوش جز گناه خودش
باز گردند سوی خدایشان همگان
آگاه کند اختلافشان خدای جهان

صُحُف ابراهیم و موسی کلیم
کتاب محمد ، نازل کرده کریم
همه صریحا گفته اند انسانها
دوش کشند یقین گناهشان آنها
هیچ کس اتهام گناهی کسی
عدل نیست کِشند به دادزسی
جز رهبران و علمای اهل کتاب
که به جهل کِشاندند اهل کتاب
جرم جهل و ضلالت انسانها
که به دوش کِشند یقین آنها
پس گناه هر کسی بر پاست
اختیار داشته یقین برجاست
این همه دسترسی به علم ها
پیشرفت و علوم و انسان ها
بی عذر است و نشود مسموع
مگر عذری که به عدل مسموع

آیه ۱۶۵- وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِیَبْلُوَکُمْ فِی ما آتاکُمْ إِنَّ رَبَّکَ سَرِیعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ

جانشین یکدیگر قرار دادیم زمین
شما را به حکمت سکون زمین
بعضی به بعضی برترید شما
به آزمون درآریم یقینا شما
به ردی در آیئد سریع العذاب
قبولی درآیئد به مهرم خطاب

یکی را سفید و یکی را سیاه
یکی را درشت و یکی را تباه
یکی را فقیر و یکی را به جاه
یکی را به راه و یکی را به چاه
یکی را به تاج و یکی را بکاه
یکی را ذلیل و یکی را به شاه
یکی را علیم و یکی روسیاه
یکی را حکیم و یکی دل به راه
یکی سربه زیر ویکی سربه راه
یکی بیگناه و یکی با گناه
همه را به حکمت حکیم داده است
به آزمون درآرد یقین داده است
خلیفه نمودیم تمام بشر
زمین که رسیدند گرفتار شر
امیرید شماها به حکم خدا
اسیری کشیدید به نفس انتها

ومن الله توفیق :
تقدیم به شیعیان راستین امیرالمؤمنین

۲۶خرداد ۱۴۰۱/ طبیب حافظ کریمی

ایمیل مقصد