شاعران
حافظ کریمی
دفتر شعر مشاهداتی از سفر به اقیانوس
شعر دلنوشته ای بر سوره الإنفطار | حافظ کریمی | شعر ایران

دلنوشته ای بر سوره الإنفطار

ارسال شده در تاریخ : 29 تیر 1401 | شماره ثبت : H9421547

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿۶﴾الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿۷﴾فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿۸﴾کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿۹﴾وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿۱۰﴾کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿۱۱﴾یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿۱۳﴾وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿۱۴﴾یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿۱۵﴾وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿۱۶﴾وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿۱۷﴾ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿۱۸﴾یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾

سر آغاز خدایی است کریم و رئوف

در آن هنگام که آسمان شکافته شود ،فرمانش
ستارگان متلاشی شوند به فرموده ی قرآنش

دریاها بر افکنده شوند و فرو ریزند آبهایش
گورها زیر و زبر شوند و نهان کنند رازهایش

آنچه پس وپیش فرستاده انسان کنیم یادش
غرور کرده انسان که کوچک اند همه آستانش

همان آفرینده ات که عطایش سامان تو داد
به صورتی که خواست ترکیب به انسان داد

این همه کرامت از اوست شدی انکار معاد
کفر کردی و کفران ورزیدی نعماتش به عناد

به آنچه می کنید نهاده برایتان محافظان
که نگارنده اعمال اند و نگهبان و حافظان

آگاه اند به اعمال انسان ز باطن و نهان آنان
قطعا به بهشت نیکو کاران در آیند میهمان

بی شک به دوزخ اند متجاوزان بی ایمان
کفرورزان بی صفت و کینه توزان بی بنیان

در قیامت حضور شان قطعی به دیدارش
با آتش افروخته افکنده کنیم خوارش

چه فهمی که قیامت چیست ای خاموش
باز نفهمی قیامت چیست تو ، ای خاموش

روزی است که بی اختیارند همه در مقابلش
فرمانده ی مطلق خداست آن روز و فرمانش

ناظم کل خلایقهای خلقت کبریاست
نظم عالم ،ناظمش مطلق خداست

در روز قیامت همه بر می خیزیم
با جسم جهانی به معاد می خیزیم

در روز قیامت همه باهوش هستند
آگاه به اعمال همه درهوش هستند

پس توبه کنید تا که بدنیا هستید
غافل نشوید مرگ به دنیا هستید

در دنیا به کارید درو خواهید کرد
نیک،نیکی ، بد،بد دروخواهیدکرد

انسان ز غفلت به فریب افتاده
از قهر خدا ، نفس امانش داده

انسان که ضعیف و بیتوانست چرا
برکبروغرور است شتابان به کجا

بی معرفتیست کبروغرور نزد خدا
بی معرفتست هرکه غرورکرد بخدا

انسان که به ناسپاسی عادت کرده
مردانگی نیست ترک عبادت کرده

لطف و کرم خدا فقط مومن نیست
لطفش بهمه شاملِ گر مومن نیست

درمان غرور کن که توجه بخداست
الطاف کریمانه نظر کن که خداست

آفرینش کرد انسان را بشکل اعتدال
از کریمی خلق انسان شدبشکل اعتدال

آنکه آوردت بدنیا خلق کند در آخرت
پس چرا تکذیب کنی پروردگار آخرت

حافظانی را نهادیم درحراست از شما
کاتبانی را نهادیم ثبت و ضبطی برشما

کیفر روز قیامت کیفرش دست شماست
کاشته دنیا، آنروز داشته دست شماست

در قیامت اختیار و مالکیت سلب شد
مالک مطلق خداوند و تسلیم خلق شد

۲۹ تیر ۱۴۰۱/ طبیب حافظ کریمی (لسان الحال)