《آش》
غروب ها آه می شوم
کوچ می کنم
به سوی دردهای غلیظت
سال هاست پنهان شده ام
پشت مهربانی پلک هایت
مثل روزهای طولانی
که موقع رفتن
چشمانت پشت سرم آب می ریختند؛
و مادرم را در خواب می دیدم
آش پشت پایم را
در کاسه ای پُر از اندوه
برایت می آورد
تا پائیز را فراموش نکنی!
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
bahram ehsani
-
فاضله هاشمی
-
سیده فریبا سیدموسوی
-
طاها پرکی
-
Sarina Salarian
-
علی آهنگر
نظر 2
امیر عاجلو 22 آبان 1401 18:46
درود بر شما
مرتضی سنجری 22 آبان 1401 20:14
درود و سپاس ⚘⚘⚘⚘⚘⚘