«شب ظلمت»
می رود غم از دل ما روزگاری غم مخور
خانه ی ما پُر شود از شادمانی غم مخور
گر که در بندِ سیاهی هست خورشید زمان
عاقبت پایان پذیرد شام تاری غم مخور
گر خزان گردیده در فصل زمستان باغ ما
می شود از نو گلستان در بهاری غم مخور
شوره زاری گشته این باغ و گلستان پُر ز خار
شوره زار آخر شود یک بوستانی غم مخور
جام دل از باده ی عشقی نگردد پُر چه سود
پُر شود از باده ی عشقِ گرانی غم مخور
گر خریداری ندارد گوهر مهر و وفا
قیمتی گردد زمانی مهربانی غم مخور
گر چه با مکر و دغل روبه شده حاکم به ما
می شود سلطان ما شیر ژیّانی غم مخور
تخت بیداد و ستم هرگز نماند ماندگار
می شود بر پا عدالت یک زمانی غم مخور
گر چه این دنیای دون هرگز وفاداری نبود
می رویم آخر ز این دنیای فانی غم مخور
«مخلص صادق» شب ظلمت به پایان می رسد
می دمد خورشید تابان در پگاهی غم مخور
پنجشنبه99/8/22
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ماهدخت محمدی
-
حسن رسولی
-
Parvin Mohamadi
نظر 4
امیر عاجلو 29 بهمن 1402 16:00
درود بزرگوار ا
محمدهادی صادقی 29 بهمن 1402 22:29
درود و سپاس
محمود فتحی 01 اسفند 1402 14:08
درود آمین مردبزرگ
محمدشفیع دریانورد 04 اسفند 1402 12:04
بسیار زیبا
شادباش و دیرزی