سودا به سر دارم چنان امشب به یادش
گم گشته ام در خود ولی آن رهنما نیست
من از سرو پا مبتلای عشق اویی
کان عشق مارا ذره ای در ابتلا نیست
در دل چنان بنشسته کز دوری ننالم
دور است اما ذره ای ازمن جدا نیست
دانم که با او ماندنم سودی ندارد
اما دلم با ترک او کردن رضا نیست
گفتم که ای جان کم به مجنونت جفا کن
گفتا که شیرینی عشق است و جفا نیست
گفتم کجا کامی ز شیرینی شود تلخ؟
یا کام من با طعم شیرین آشنا نیست؟
پشت در کاشانه ی عشق تو ماندم
در واکن ای آرام جان ، عاشق گدا نیست
خواهی نظر تنگی کنی باکی ندارم ،
زیرا گدای دل پی نان و غذا نیست
نانش مَبُر ، نانش به آغوش تو بند است
این نان بریدن جان من ، اصلا روا نیست!
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 29 شهریور 1402 19:59
سلام ودرود
دومان 15 مهر 1402 11:17
درود ????????
سامان نظری 30 شهریور 1402 00:00
سلام و عرض ادب بسیار عالی
دومان 15 مهر 1402 11:18
درود برشما لطف دارید
سیاوش دریابار 31 شهریور 1402 15:11
سلام
درود بیکران
بسیار زیبا سروده اید
قلم سبزتان تابنده
موفق باشید
دومان 15 مهر 1402 11:18
درود برشما
بسیار متشکرم