وَ بمآند به یادگار
هرچه هست از
حزنِ سختِ حرف،
اندوهِ محنتِ حسرتِ سال،
حسِ بغرنجِ غمِ قرن،
هرچه که ز ما گرفت پر و بال
بمآند به یادگار
هر چه که دل را شکست...
هر چه که ما را ز خود گسست...
آری..بمآند
در این صندوقچه
که شاید مشقی باشد برای آیینهی راه.
آخرین روزِ هزار سیصدونود و نه.
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 16 امرداد 1402 13:06
سعید نادمی 16 امرداد 1402 17:54
عالیه ... موفق باشید
فیروزه سمیعی 16 امرداد 1402 20:22
درودتان باد مهربانوی ادیب و گرانقدرم
عااالی
زنده باد
سحر فهامی 18 امرداد 1402 13:58
درود و عالی بود
محمد مولوی 08 آبان 1402 14:14
زادروزتان مبارک باد