آخچه سنگینشده این سینهام
بـاز شــده پُـر ٬ دلِ پُـر کینه ام
خنـــده فرامــوش شده از لبم
از غم و از غصــهیِ دیرینــه ام
عیبْ نمـــایان نشــوَد بهـرِ من
مات و کــدر از چه شد آئینه ام
شـنبه و هر شـنبه فقط بگــذرد
شـــوقْ نـدارد ٬ دگـر آدینه ام
نیست دگر ٬ بـارشِ ابـرِ بهــار
بــویِ خـوشی نشنَوَم از چینهام
در نظـــرم هستْ سیاهی ٬ فقط
نیست دگر رنگ ٬ به رنگینه ام
شُکرْ کهیکهمدموهمرازهست
دلبـــرِ زیبـــــا رخِ سبــزینه ام
هستیِ حامی به نَفَسهایِ اوست
عشق و وفایش شــده گنجینهام
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5