غریب آشنا
اشـک میبارد زِ چشمِ تـا ابـد بارانیام
این شد آغـازِ تمـامِ بیسر و سامانیام
از فـراقِ یار ، سـرگردانِ هـر میخانهای
تاسَحَرسرگشتهدر پسکوچهٔحیرانیام
تا طلـوع چهـرهٔ مـاهِ تـو هستم منتظر
باامیدیکهتوآخرسویخودمیخوانیام
کُننگاهیسوی کوی عاشقِخلوتنشین
تا ببینی هم نـشینِ ، گـوشهٔ ویـرانیام
سـوی تو با دل بیـایم تا تمـاشایت کنم
گر بدانم بازهم از کویخود میرانیام
کَس نمیپرسدزِحال وروزِ پُر ازغصهام
من غریـبِ آشنـای جمعِ این مهمـانیام
هرکسی زخمی به جانِخستهٔحامیزند
چونبهپای عشقِزیبای تو منقربانیام
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 16 خرداد 1402 12:51
سلام ودرود
سلیمان حسنی 16 خرداد 1402 15:07
سپاسگزارم استادگرامی.شادمان باشید
قاسم لبیکی 16 خرداد 1402 14:08
درود
غزلی بس زیبا
و
دلنشین
از قلم زر نویسان را خواندم
پاینده باشید
سلیمان حسنی 16 خرداد 1402 15:07
سپاسگزارم ازلطف شما.پاینده باشید
علیرضا خسروی اصل 16 خرداد 1402 16:08
درود بر شما.
زیباست
سلیمان حسنی 17 خرداد 1402 12:09
سپاسگزارم.شادمان باشید