زندگی که از سرم برود
هرچیزی شبیه تو را بالا می کشم ،
با نشستن روی پله های هوای تو
خودکشی می کنم ،
گرگ های انتظار که در چشمم زوزه می کشد
آهسته آهسته
تن باران خورده ام
از خیابان های آشفتگی
گذر می کند
و آهنگ تازه ای از گیسوانم
نواخته نمی شود،
از طناب نبایدهایت
پایین بیا
این آوار ریخته را
از روی شانه ام بردار
ای تکیه گاه ناخودآگاه زندگیم
شلاق های یادت
دفتر شعرم را کبود کرده است .
1395/5/14
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 15
علی ملک حسینی 19 امرداد 1395 08:20
سلام خانم طاری دشتی...بسیار زیباست...درود بر شما...
محبوبه طاری دشتی 19 امرداد 1395 08:41
درود جناب ملک حسینی
سپاس از حسن نظر شما
سیدمحمدجواد هاشمی 19 امرداد 1395 09:49
سلام زیبابود خانم طاری
محبوبه طاری دشتی 21 امرداد 1395 08:49
سلام بزرگوار سپاس از شما
عظیم صوفی 19 امرداد 1395 19:18
سلام خانم طاری بسیار زیبا بود.میشه یه کم نقدکنم.؟
محبوبه طاری دشتی 21 امرداد 1395 08:50
سلام جناب صوفی گرامی ممنون می شم
حمیدرضا عبدلی 19 امرداد 1395 20:20
با سلام بانو بسیار زیبا
محبوبه طاری دشتی 21 امرداد 1395 08:51
سلام بسیارسپاسگزارم
علیرضا خسروی 20 امرداد 1395 12:00
درودها شاعر گرامی
محبوبه طاری دشتی 21 امرداد 1395 08:52
درود بر شما بزرگوار
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 20 امرداد 1395 23:02
درود برشما
محبوبه طاری دشتی 21 امرداد 1395 08:53
درود جناب انصاری گرامی مانا باشید
عظیم صوفی 21 امرداد 1395 13:02
سلام خانم طاری من شعر شما را خیلی پسندیدم، مخصوصا شروعش خوب بود
؛زندگی که از سرم برود هر چیز شبیه تو را بالا میکشم،.. یا
عظیم صوفی 21 امرداد 1395 13:12
سلام خانم طاری من شعر شما را خیلی پسندیدم، مخصوصا شروعش خوب بود
؛زندگی که از سرم برود هر چیز شبیه تو را بالا میکشم،.. یا ؛این آوار ریخته را از روی شانه ام بردار،
ولی به نظر من شعر هنوز جای کار داشته هنوز هم میتونست زیباتر بشه، میشد بعضی از واژه ها را به کار نبرد مثل
خیابانها یعنی اگر به کار نمی رفت هم اتفاقی نمی افتاد ، یا،واژه نازیبای خودکشی را میشد با یک کلمه دیگر جایگزین
کرد. بعضی بندها هم میشد کوتاهتر باشند مثل بنداخر شعر،.
ببخشید که جسارت کردم. پایا باشید
محبوبه طاری دشتی 23 امرداد 1395 08:01
درود و سپاس جناب صوفی گرامی
مانا باشید.