مرا نجات ده از این طوفان فکری
از این بی هم آغوشی در اوج هم آغوشی
از این تکرار کابوس وار رویای بوسه هات
از این تن که دیگر تن به هیچ تنی نمیسپارد
بگذار نمیرد این قلب افسرده
به تبسم های خیالی ذهنم مرا ببخش
به شعر های سپیدم در اوج سیاهی
به کلمات نفرین شده ام حتی در رویا
به آخرین تشنج ها در تخت خوابم موقع دیدار...
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 2 از 5
نظر 7
مسعود احمدی 05 آبان 1394 01:14
امیرعلی مطلوبی(سخن سنج تبریزی) 05 آبان 1394 01:37
پوران محتشم 05 آبان 1394 13:58
درودها شاعر گرامی.
شاهد رحمانی 05 آبان 1394 22:35
سلام بزرگوار
خیلی زیبا بود درود بر شما
جواد صارمی 06 آبان 1394 21:29
احسنت
علیرضا خسروی 08 آبان 1394 16:00
احسنت...
جواد صارمی 10 آبان 1394 22:04