قاسم پیرنظر

امتیاز اعضا:

عاشق تبدار

ارسال شده در تاریخ : 15 آذر 1402 | شماره ثبت : H9427459

چشمان سیاهی که دلم را به گروبر
توفنده نگاهی که گلم را به گروبرد

پیچید به دشتی که غزالش دل من بود
ویران شدن از ساده سادلی حاصل من بود

در بستر آن حادثه دلداده و ناچار
برجام جنون برده پناه عاشق تبدار

مانندکویری که عطش چیرۀ ٱنست
هرقطرهٔ باران هوس و حسرت آنست

بی آنکه بفهمد‌‌ شده رسوای زمانه
پرمی کشد از سینه به رویای بهانه

درسینه نگنجید بسی سربه هوا شد
برحضرت عشق عاشق و مصلوب بلا شد

چون دامن دشتی افق آغوش گشوده
در تابعت بارش ابری که ؛ نبوده

یک عاقبتی پوچ وبیهوده نصیب است
بر آن دل دیوانه که در دام فریب است

رودی که به دریا نرسد توشه ندارد
عشقی که به سامان نرسد ریشه ندارد

بر ناز نگاهی ؛ شده بود عاشق ناشی ؟
با تیر رقیب دله ای ؛ شد متلاشی

قاسم پیرنظر(سلیم)
پاییز : ۱۴۰۲