بسمه اللطیف
در تغزل
ای آن که در خیال چو سرو سهیده ای
چون گل میان موج چمن آرمیده ای
خورشید روی ماه تو بیداد می کند
زآفاق عکس خویش چو بر من دمیده ای
همچون فرشته ای که نگاهش به من فتد
با من بگو عزیز که درمن چه دیده ای؟
ای جلوه بهشت به بستان آرزو
آخر چگونه تو به جهانم رسیده ای؟
زیبایی آن چنان به نگاهم که گوییا
بوده است وصف حور به شرحت قصیده ای
آیا شود نصیب من خسته دل شوی؟
ای آهویی که در دل صحرا رمیده ای!
تو آشنا غریبه عشقی که همچو گل
با صدهزار جلوه به شعرم دویده ای
مهدی به آفرین خودت حال بازگوی
معنا گل است و دامن غنچه دریده ای
مهدی رستگاری
بیست و ششم اردیبهشت سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
شانزدهم مه سال 2021 میلادی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 26 اردیبهشت 1400 22:06
درود بر شما
مهدی رستگاری 29 اردیبهشت 1400 17:47
سلام و درود و سپاس بیکران جناب عاجلو
کیوان هایلی 27 اردیبهشت 1400 07:45
درودها بر شما جناب رستگاری بزرگوار
زیبا سرودید
قلمتان مانا
مهدی رستگاری 29 اردیبهشت 1400 17:47
سلام و درود و سپاس بیکران جناب هایلی
کاویان هایل مقدم 27 اردیبهشت 1400 09:20
درود بر کلام شیوایتان
مغازله ای نیکو و لطیف بود
مهدی رستگاری 29 اردیبهشت 1400 17:47
سلام و درود و سپاس بیکران جناب هایل عزیز
مهدی رستگاری 01 خرداد 1400 09:54
فایل تصویری خوانش این شعر را در پیوند زیر مشاهده بفرمایید:
https://www.namasha.com/v/LYks8xWD