مهدی رستگاری

ابر گریان

ارسال شده در تاریخ : 19 امرداد 1401 | شماره ثبت : H9421816

بسمه اللطیف
ابر گریان
در وصف وجود منور حضرت رباب (علیها السلام)

ای کوه ایمانی که بودی تکیه گاهم
من بی تو بس آشفته حال و بی پناهم

بی نور تو در ظلمت اهل زمانه
بیزار از این مردم گم کرده راهم

دریای بی پایانی از اندوه و حسرت
طوفان بی آرام اشک و درد و آهم

من ابر گریان بر حسینم اهل عالم
در سوگواری حق تعالی شد گواهم

من مادر کوچک ترین سرباز میدان
افشاگر اوج جنایات سیاهم

آتشفشان حسرتم؛ نامم رباب است
سیل سرشک جاری این بارگاهم

من مظهر عشق و وفای او در عالم
من هسر دلداده و مفتون شاهم

حتی به شام تیره و بند اسارت
در آسمان عشق من تابنده ماهم

در مجلس سوگ حسینی چون نشستی
آن دم که شد اسباب توفیقت فراهم

مهدی چو اشکی می فشانی بر شهیدان
تعظیم کن بر عزت خورشیدجاهم

غبار دستگاه حسینی- مهدی رستگاری
نوزدهم اردیبهشت سال یکهزار و سیصد و نود و پنج خورشیدی
اول شعبان المعظم 1437 هجری قمری

دفتر شعر شیدایی
۵۲۰