بسمه اللطیف
باغ معنا
یاد باد آن شب که فارغ از زمان و از مکان
غرق در آغوش هم بودیم مست و جانفشان
گاه جان دادیم و گاهی جان گرفتیم ای شگفت
گرم این داد و ستد بودیم ما ناله کنان
یک زمان نقش زمین بودیم در احوال عشق
لحظه ای دیگر فراتر از حدود آسمان
ناگهان در بوسه های بی هوا گم می شدیم
بی نفس بودیم در آن بوسه های بی امان
در تماس جان و تن صد باغ معنا می شکفت
در وجود ما به لطف گفته های بی بیان
مهدی از عشق تو مرد و زنده شد در آن شب و
کرد آغاز او حیاتی تازه را ای مهربان
بی گمان ما در سپهر عشق ورزی زنده ایم
تا ابد در باطن آن لحظه های جاودان
#مهدی_رستگاری
بیست و ششم فروردین سال یکهزار و چهارصد و دو خورشیدی
پانزدهم آوریل ۲۰۲۳ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۸۲۷
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 05 اردیبهشت 1402 10:45
سلام ودرود
مهدی رستگاری 05 اردیبهشت 1402 13:21
درود و سپاس