جُسته ام آن خُردِ نا پیدای را
خالقِ یک ذرّه تا دریای را
در درونِ ذره ای وَه عاقبت
یافتم آن گوهرِ یکتای را
در کف آوردم پس از عمری تلاش
دوستان آن لوءلوء لالای را
مرغِ عشقم خواند یارم، زیرِ پر
تا کشیدم گنبد خضرای را
ذلتم را دید و آری داده است
از حضیضِ ذلتم ، بالای را
چون به کف دادی مرا یارب مگیر
تا نجاتم عروة الوثقای را
18 تیرماه 1374 طارق خراسانی
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
محمد جوکار 21 بهمن 1394 14:21
درودت باد یار خراسانی مهرنگار
آفرین ها بر احساس سرشارت
در پناه حضرت حق
علیرضا خسروی 21 بهمن 1394 17:51
زیباست...
درود بر شما استاد گرامی
طلعت خیاط پیشه 21 بهمن 1394 19:59
درود بر استادطارق ارجمند
کرم عرب عامری 22 بهمن 1394 19:44
درود استاد عزیزم
عباس یزدی(طوفان) 23 بهمن 1394 12:47
سلام
بدیع و نغز و زیبا
نسرین قلندری 27 بهمن 1394 12:04
بی نهایت درود استاد گرانقدر