شاعر به یاوه نگوید سخن، به هوش
گو شاعرانِ یاوه سرا را، که لَب خموش
شاعر سه چیز را، که بباید حَذَر کند
قوم ریا و زور و زر از من، که باد گوش
هم او، سه چیز دگر را به جان خَرَد
عشقِ نگار و باده و پندی ز میفروش
من این غزل برای تو گفتم که شاعری
شاعر همی بمانی و همدم که با سروش
نقشِ جهان، فریبِ دلِ هرزه گردِ ماست
نازم کسی، بِدَر که دل آورده زین نقوش
آن کس که شعر بُرده به دامی، به صیدِ خلق
او را مخوان تو شاعر و نامش همان وحوش
شعر نو و سپید و سیه، نام، بهر چیسـت؟
این رسم دشمن است، به این رَه دگر مکوش
با من بیا به میکده، آنجا که حافظ اسـت
طارق، تو جام خواه و به یادِ مَهی بنوش
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 5
حمیدرضا عبدلی 24 فروردین 1395 00:08
با سلام استاد عزیز مثل همیشه خوب سروده اید موفق باشی
حبیب رضایی رازلیقی 24 فروردین 1395 04:51
باسلام استاد
عالی سروده ایدبسیار شیوا بود
محمد جوکار 24 فروردین 1395 15:45
شاعر سه چیز را، که بباید حَذَر کند
قوم ریا و زور و زر از من، که باد گوش
هم او، سه چیز دگر را به جان خَرَد
عشقِ نگار و باده و پندی ز میفروش
درود و آفرینت باد استاد خراسانی عزیز
عالی ست و آموزنده
پاینده باش و بمان
طلعت خیاط پیشه 25 فروردین 1395 21:25
درود بر استاد طارق ارجمند
علیرضا خسروی 17 اردیبهشت 1395 14:22
درودها استاد