غزل یک (مثل شعرت...)
.
مثل شعرت آسمان دیده ام ابری شده
مثل دیوار بلند از یک غمی قبری شده
شاید اینجا بستر آیینه از اندیشه ای است
گم شوم،پیدا شوم از شعر تو بحری شده
.
من قیاس آینه با هیچ کس، اصلا مگو
با تو و دیوانگی قعر دلم شعری شده
دوست دارم بیت اول را که جویم باب را
در تمام ساعت رویای من مهری شده
.
شعر هایت را زدم بر درگه اعجاز ،آه
سیرت یک شعر از دیوانه ای سکری شده
باختم زیباتر از شعرت نبود ای شاه عشق
بر سر و سودای من از عشق تو کفری شده
.
بوسه را از شعرها کردم قسم بر یاد تو
دیگر اینجا سرفه ی من مات تو مسری شده
شکر می گویم غزل گویم تو را ای ماه من
سطرها از دیده ام تا دیده ات قهری شده
.
شیشه را بشکسته ام آه از قدم های تو عشق
باز هم از شعر من تا شعر تو شوری شده
.
................
غزل دو(از عشق)
خون ها چکیده از سر
ای عشق تو کجایی؟
از شعر بر دعایی
رفتم به یک صلایی
دیدم دو شعر بر خون
از قصه ای جدایی
من شعر می سرودم
تو عشق بر نوایی
یک آن ز سر سرودم
از قصه بر شمایی
دیگر نه شعر من تو
آیم ز خون به نایی
این شعر رفته بود از
یک آسمان به جایی
شیرین زبان من گفت
از شعر از هدایی
شعرت شکر نویسد
از خنده بر خدایی
این شعر از تو خون بود
از عشق از بهایی
من قصه می نویسم
تو شاهی از لوایی
.
سیده مریم جعفری
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اشرف السادات کمانی
-
narges omidi
-
علی احمدی
-
گوهر قوامی
-
فرزاد الماسی
-
مریم عرفانیان
