بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود،
سه گلشن شماره ی 2
آغازگر:
از خود، گلایه پیش تو آورده ام عزیز!
بدنه/پیکره:
دیگر دلم هوای تماشا
نمی کند/
بیدل نمی شود، به دلی جا
نمی کند/
باران نمی شود که شکوفا شود دلی/
این غنچه ی عبوس، دلی وا
نمی کند/
دیگر به خوشه چینی چشمش نمی رود/
با پرتوی، معامله یکجا
نمی کند/
پایانبخش:
از نو مرا بساز به سازِ نوازشی. //
(#محمدعلی_رضاپور)
#سه_گلشن ،
در میانه ی شعر سنتی و نو
و تنها قالب دارای مهندسی کاملا نظام مند در شعر فارسی است که هر سه بخش آغازگر، بدنه و پایانبخش را به ترتیب در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری
(دقت بفرمایید: در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری) دارا ست.
سه گلشن هم (مثل قالب های سروش و شعرسبز/چندآهنگ)
قالبی باز و متنوع و پذیرای حد اکثر تنوع در قافیه مندی و قافیه بندی، طول مصراع ها و شیوه ی پردازش است.
در گسترش قالب تازه و توانمند سه گلشن،
سهمی داشته باشیم!
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 07 تیر 1399 12:05
سلام ودرود
بهنام حیدری فخر 07 تیر 1399 14:59
درود بر شما جناب استاد رضا پور عزیز
بسیار زیبا و دلنشین سرودید
شاد و سلامت و بهروز باشید گرامی
محمد علی رضا پور 07 تیر 1399 15:14
سلام ها و درودهایتان
جناب عاجلو
و جناب حیدری فخر
کرم عرب عامری 07 تیر 1399 18:15
درودتان عزیز
کرم عرب عامری 07 تیر 1399 18:23
درودتان عزیز
محمد علی رضا پور 08 تیر 1399 16:09
درود تان بزرگوار!
دکتر کیوان محب خسروی 08 تیر 1399 01:48
خیلی جالب است
با هایکو مشترکاتی ندارد ؟
محمد علی رضا پور 08 تیر 1399 16:10
درودتان جناب دکتر!
اشتراک شان در کوتاه بودن است.
محمد علی رضا پور 08 تیر 1399 16:12
درود تان بزرگوار!
البته در شعر سروش
ولی سه گلشن
مقوله ی دیگری است.