بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود،
سه گلشن شماره ی 3
آغازگر:
خوش ام که صخره ی امواجِ مُستمرِّ تو باشم/
و خوب تاب بیارم، اسیرِ فرِّ تو باشم/
بدنه/پیکره:
دلم خوش است بمانم همیشه عاطفه خواهت/
اسیرِ سبکِ نگاهت/
و تلخکامی ام از هِجر، هیچ نکاهد/
شکیبِ دیدنی ام را/
و شعرِ چیدنی ام را/
دلِ ستودنی ام را/
دلم خوش است بمانم همیشه چشم به راهت/
پایانبخش:
خدا کند که از این غم، خدا نکرده نمیرم/
خدا کند که همین روزها، تو بیایی! //
(#محمدعلی_رضاپور)
#سه_گلشن ،
در میانه ی شعر سنتی و نو
و تنها قالب دارای مهندسی کاملا نظام مند در شعر فارسی است که هر سه بخش آغازگر، بدنه و پایانبخش را به ترتیب در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری
(دقت بفرمایید: در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری) دارا ست.
سه گلشن هم (مثل قالب های سروش و شعرسبز/چندآهنگ)
قالبی باز و متنوع و پذیرای حد اکثر تنوع در قافیه مندی و قافیه بندی، طول مصراع ها و شیوه ی پردازش است.
در گسترش قالب تازه و توانمند سه گلشن،
سهمی داشته باشیم!
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 09 تیر 1399 11:45
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
بهنام حیدری فخر 09 تیر 1399 12:35
درود بر شما استاد گرانقدر
شاعر و هنرمند فرهیخته
بسیار زیبا سرودید
مسعود مدهوش 10 تیر 1399 07:26
درود بر استاد گرامی
زیبا و جالب توجه، چندین بار پیام گذاشتم، در صفحه ی کوچکم نیامدید،گفتم قابل نمیدانید
محمد علی رضا پور 10 تیر 1399 08:09
سلام و درود
بر مسعود مدهوش عزیز
بزرگواری، پیام را ندیدم. عرض معذرت
محمد علی رضا پور 10 تیر 1399 08:08
سلام و درود و سپاس فراوان