سه گلشنی به نام خوب است حالِ آتشیِ دل
(آغازگر:)
"در امتحانِ عشقِ تو، ماندیم نا تمام اما هنوز هم غزلی هست مست فام"
(بدنه:)
اما هنوز هم، نَفَسم آسمانی است چشمم بدون شُبهه، پر از مهربانی است
شب ها به ماهتابِ تو، دستم نمی رسد اما نگو: جداییِ مان جاودانی است
من: مشتریِّ چشمکِ نازِ ستاره ات شب های دل همیشه مقیم جوانی است
در کهکشانِ رازِ تو پیداست گم شدَه م این چشم اشاره هات برایم نشانی است
آشوبِ خوبِ حضرت محبوب را بگو: فهمیده ام که بینِ دو چشمش تبانی است
خورشید بر تغزّلِ خود، رشک می بَرَد در انفجارِ دم به دمِ بی کرانی است
این گونه، شادی و غمِ مستانِ روزگار مصداقِ بارزِ شُبَهاتِ زبانی است
مثل مدار وقف طواف تو هستم و فرقِ فراق و وصل فقط واژگانی است
(پایانبخش:)
"خوب است حالِ آتشیِ دل به لطفِ دوست."
تعریف قالب شعری سه گلشن هم بصورت خلاصه و هم بصورت تشریحی:
بطور خلاصه: سه گلشن، قالبی ست با سه قسمت آغازگر(مقدمه)، بدنه(متن) و پایان بخش(نتیجه) در شکل های مختلف قافیه مند ویا بدون قافیه؛
بطور تشریحی: سه گلشن، قالبی ست با سه قسمت آغازگر(مقدمه)، بدنه(متن) و پایان بخش(نتیجه) در شکل های مختلف قافیه مند ویا بدون قافیه که در آن، آغازگر، یک یا چند مصراع(با طول عروض سنتی) ویا لَخت(با طول عروض نیمایی) است که می تواند با هر یک از شکل های متنوع در پذیرش قافیه و یا حتی بدون قافیه بیاید. متن، مجموعه ی چند یا چندین مصراع یا لَخت است که ترجیحا به شکل قافیه ی غزل (یعنی رعایت قافیه در لَخت اول و همه ی لَخت های دوم ابیات) می آید؛ اما سایر اشکال قافیه بندی و حتی شکل بی قافیه را نیز بر می تابد و سرانجام، قسمت پایان بخش قرار می گیرد که مانند قسمت آغازگر ممکن است از یک تا چند مصراع و یا لَخت را با انواع چینش های قافیه ای ویا بدون قافیه در بر گیرد؛ بنابراین، سه گلشن از سه قسمت آغازگر، متن و پایان بخش، تشکیل می شود و هریک از قسمت های آغازگر و پایان بخش آن، از یک یا چند مصراع و یا لَخت بصورت قافیه مند و یا بدون قافیه ساخته می شود و قسمت متن ویا به عبارتی بدنه ی این شعر از چند ویا چندین مصراع یا لَختِ ترجیحا قافیه مند و از نوع قافیه ی غزل شکل می گیرد.
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نقد 2
مسعود مدهوش 08 فروردین 1399 11:11
سبکی جدید و مورد توجه
محمد علی رضا پور 10 شهریور 1399 00:24