ارسال شده در تاریخ : 17 تیر 1399
| شماره ثبت : H9411353
دیروز کجاست ؟
که جنگلهایش سبز است و ...
چشمه های روانش سرد است
امروز کجاست ؟
که رودهایش خشک است و ...
دلهایش آکنده از درد است
چَشمم نمی بیند
در غروب این تنهایی
دستی را که دستگیر باشد
فردا کجاست ؟
که نعره هایش ستبر است و ...
رنگ خورشیدش زرد است
درودها استاد شعر زیبایی سروده اید رنگ خورشید فردا را اگر سرخ می انگاشتید، امید بخش تر می بود.گرچه در آن صورت هم، به آنارشیست متهم می شدید. شعر یعنی همین.یعنی هر کسی از ظن خود یارت شود
نقد 1
رضا زمانیان قوژدی 07 امرداد 1399 13:50
درودها استاد
شعر زیبایی سروده اید
رنگ خورشید فردا را اگر سرخ می انگاشتید، امید بخش تر
می بود.گرچه در آن صورت هم، به آنارشیست متهم می شدید.
شعر یعنی همین.یعنی هر کسی از ظن خود یارت شود