کیمیا

نظر 16

• 

  امیر عاجلو   19 فروردین 1400 08:39

  درود بر شما
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:33

  دیگر باغ خُشک، اِستعاره نیست وَ هیاهو در کُتب
  
  چوُنان برگی خشکید ِه ، جدای مانده ی از درخت
  
  نغمه را به خود کشی می رهاند ،موجز بیان ِقدیمی
  
  زینهار را چندی است به غم نشسته ایم
  
  تِمام لذتی در آشیانه وُ تِباه اَنفسی در آستانه
  
  
  
  - عامیانه کلامی در پَستوی نِکبتی شعری زشعر خانه
  
  دیگر، باغ خشکیده استعاره نی
  
  
  دیگر ،
  
  - زمانه ای به هیچ اُفتاه!
  
  فَغانِ تِمام ُ
  
  دیگر تِمام ِ تمام وُ
  
  تَمامی/ / تَمام تَر
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:39

  می ، شَوَم- با جام انفاس ات ظهورت سر کنم
  
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:40

  مبتلایانی ایم و مارا سِر یادت، یادمان
  مشتری را با زهل ذبح حضورت می کنند
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:44

  اینک،! دو مخاطب بودیم که یک چیز را ، حتی در تضاد نیز _ می پرستیدیم وَ می ترسیدیم
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:48

  از هست وُ نیست جهان دلخورم بریز
  این آبروی تووُ ووو ، این صَبآ ازآنِ من
  
  دردآ ! حضورِ مُنفرد، اَر شُوق زندگی ربود؟
  این هستی و این مستی وُ، _ این آسمان ِ ندآمت ،////// از آنِ من
  
  پرگار را فرو گذار وُ رُو/ هِجر عاشقانهِ شوُ
  نقشی کشید نُ وُ رسمی نِشاندَن ُ وُ غم کیشَ می، از آن من
  
  درویش، می نَشو ی شهره ، عآم وُ خآص باش !
  اِنتَزِعِ کِرآمت دلا ! دَلار گوجه شدن را ا ، از آن من
  
  از هست وُ نیست جهان دلخورم بریز
  این آبروی تووُ ووو ، این صَبآ ازآنِ من
  
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:51

  بعد از تو شاه خانی دنیا، تِمّام شد
  
  بعد از تو سّجده ای خوآنش ، ضُلال شد
  
  باید بتابی وُعَرشا ! کجا بری
  
  سلطان ما طلوع بودوُ در طلوع ، طلوع شد
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:51

  ما هیچ،
  ما نگاه
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:52

  زمانه به هیچ اوفتاده
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 21:58

  آن زمان که با چشم می دیدم، جهانم زیباتر از دیدن الانم با پردازشگری با نام مغز، بود!
  
  بباید مغزم را بینا کنم، حتی به قیمت یک دست کله پاچه ی امروزی
  _ به همراه چشم اضافه
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:00

  هی شعر می شوی و ُ مرا با تو کارها ست
  باران که زد /وَخنده ارغوان تو در، کار هاست
  !ای خوش نُما! گِره می رانیم ،طنین بَخت خویش باش
  مُردار روح یخ زده ،مرداب کار زار هاست
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:07

  دست بردار، بگذار ،هَجو را در گوشه ای رها ی کنمـ از این بدبختی
  سانس اخر سانسور را به رویم نیاور- بگذار با هم مستحضر تر از مستحضران ، مستحضر شویم !
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:08

  هرروز کور سوی امیدی مرا نشانه ی است
  - که با نور و تاریکی ، گلاویز می نشیند
  - توهم همین سیاق و توحش همان تبارو توقع همین کور سوی نشیمنگاه
  - افکاری ترس مهیب را به عاقلانه نگاهی بر انداز می کند
  - گویی هنوز رخ نداده برخوردی که ِ مدید دورانی ست به جریان نشسته
  - تو گویی باهم ها به با یدها سوق می نشاند
  - اعمالی ته زار، نظاره کلام را منتظر می نویسد
  - ناکجا را در کجای همین جا ، جاده ای جنجالی متصورمی کند
  - مگر مرگ وُ مرد ، مگر زندگی و ُجهد، مگر تندیس و ُجام ، مگر تحمیق وُاَنگ
  - هر روز کور سوی ِ امیدی مرا نشانه ای است
  که با نور و تاریکی ، گلاویز می نشیند
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:09

  دیده از پنجره ِ خورشید نُمایان شده ، بی تاب مباش!
  
  گرچه تآبان شد ن ات، حیثِ هَراز منطقِ دَیاری نیست
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:10

  کور باد نفس سهمگین طوفان
  که اینچُنین به وقوع تن داد
  کرباد! بادبانش در لنگرگاهمان
  نبودن در بَستری از بی اعجازی
  گَه گآه خوشآیند است
  در
  اِقلیم نبودن
• 

  پژمان خلیلی   19 فروردین 1400 22:11

  عاقبت کوزه ای ما، تارترک ، بر دارد!
  _ که مبادا تَرَکی
  _ بر لب پیمانهِ وو من،
  -مدهوشم