تنهایی را نخواهند هَضم نمود،
_آنانی که دَلقَک وآر، برای رسیدن ، مِعدِه می شوند
تَمآیل به فصلی نُو تر،
وَ دَستلاف به رگِهایی از تَحَول
حِیرتی مُنَقَش بر اِنعکاس نگآه
مَقطعی، دورتر از کویرِ مُرده ای، مَردی وآمانده
وَ انگآر
اَمان پیدا نکردن از،
تَوَهُمِ
بِکرِ یک مرداب
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 24 اسفند 1398 12:21
خسرو فیضی 25 اسفند 1398 12:30
سلام و درود نثار استاد باد
. زیبا ، گیرا و شیوا سروده ای که با رعایت تمامی علایم دستوری
. بر اثر گذاری خویش تاثیر مستقیم دارد
. غبار سمند قلم توانایتان توتیای چشمانم .
. استاد با حضور منورت در صفحه کوچکم شاگرد نوازی کرده ای
.
پژمان خلیلی 25 اسفند 1398 18:52
mamnoonam