- شاعران
- پژمان خلیلی
- دفتر شعر شَه شَه ِ
- شعر می میرم برایتان | پژمان خلیلی | شعر ایران
آخرین اشعار
دفاتر شعر
آخرین نوشته ها
معرفی کنید
-
لینک به آخرین اشعار :
لینک به دفاتر شعر:
لینک به پروفایل :
می میرم برایتان
ارسال شده در تاریخ : 31 فروردین 1399
| شماره ثبت : H949332
اصول واژه های ِ شعرم را
پَس دهید.
شما برایم، می ریده اید وُ،من نیز!
می میرم
برایتان
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5
کاربرانی که این شعر را خواندند
امیر عاجلو (31 /01/ 1399) | پژمان خلیلی (31 /01/ 1399) | مسعود مدهوش (31 /01/ 1399) | محمد رضا درویش زاده (01 /02/ 1399) | فاطمه گودرزی (01 /02/ 1399) | خسرو فیضی (01 /02/ 1399) | علی معصومی (05 /02/ 1399) |
رای برای این شعر
امیر عاجلو (31 /01/ 1399) مسعود مدهوش (31 /01/ 1399) فاطمه گودرزی (01 /02/ 1399) علی معصومی (05 /02/ 1399) پژمان خلیلی (09 /02/ 1400)
تعداد آرا :5
ارسال دیدگاه
بازدید ویژه
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
قاسم پیرنظر
در14 /02/ 1318 -
salman mohabbati
در14 /02/ 1394 -
امیرحسین دایمی پویا
در14 /02/ 1378 -
احسان بابادی
در14 /02/ 1383 -
سینا پیغامی
در14 /02/ 1388 -
شهریار جعفری منصور
در14 /02/ 1348
نظر 10
امیر عاجلو 31 فروردین 1399 20:00
لطیف و دلنشین
پژمان خلیلی 31 فروردین 1399 20:10
برایم مرده اید ،صحیح می باشد
مسعود مدهوش 31 فروردین 1399 21:36
درودتان بزرگوار
میتوانید در قسمت ویرایش ،انرا تصحیح فرمایید
پژمان خلیلی 09 اردیبهشت 1400 08:04
ممنون
محمد رضا درویش زاده 01 اردیبهشت 1399 09:56
زیبا سروده اید احسنت
فاطمه گودرزی 01 اردیبهشت 1399 12:01
درودتان
خسرو فیضی 01 اردیبهشت 1399 13:45
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی همانجا که شعر را خواندم خشکم زد
. دوباره خواندم . . . نخیر . . خدایا به که باید بگویم ؟؟
. گفتم بیایم و بنویسم که اصلا این شعر را حذف کن
. که خدا را شُکر که استاد متوجه شدند و تصحیح فرمودند
.
پژمان خلیلی 01 اردیبهشت 1399 16:29
خسرو جان سلام می خواستیم حالا هجو بنویسیم برادر
پژمان خلیلی 01 اردیبهشت 1399 16:37
از پژمان "1382/02/25
نام شعر :باید تن داد به زَجر ِ روزانه در انتظار مهتاب
وزیدن یک مشت باد هرزه،
درختان را به یآوه گویی، دیوانه می کند
چَشمهآنی گَرگ مَسلَک، پلکهآیِ بُهت زده را،خیره
دیگر استتآر وَ اِختفآء، چاره ساز نی، پوشش، به فریآد رَس.
تازیانه خواهد خورد، خآکِ تشنهِ لب.
غبار مرگ، مُژه را، سپید روی
هنوز غروب، خُشونت ِگَس گونه را ، نیش تَرانه می پَروراندوُ
عَمیق اَفسوسی است ، کوتآه قد، در انتظار سیاهی.
باید تن داد به زَجر ِ روزانه در انتظار مهتاب
غروبِ غُربت را از آفتابِ روزآنه سزاوارتر
_ آنانی که باید، تن بهِ دویدنِ یک مُشت بآده هرزه
اینجا دیگر از اسبانِ بال دار خبری نی
خَرانی تیز رو می خواهند، تا، قوتِ خویش را جیره
وَ، سکوت در انتظارِ زَجرِ روزانه ِ،
پژمان خلیلی 01 اردیبهشت 1399 17:38
نام شعر عابر:
از هر عابر پیادرو که می پرسم، تنها عابران در دنیای مان حضور دارند
پیاده رو رنگ های تجلی را، به هریکا نگاهشان، می نماید
وآرام سنگ فرشی آرام، سهمگین می نمود
مجذوب رنگ های خاکستری متمایل به تیرگی خیس،
_ مبهوت احکام پا افزار می شوند
زمین خلاصه وُ زمان کوتاه تر از رمان هزارقصه می رقصد
عابر می اید و عابران میروند و عابر عبور می کند و عابران می نگرند!
مانند قلوه سنگی در اوسَطِ اذهان هرطرف وُ اینطرف وُ آن طرف
می رمد اوکه، او نیست ،تنها عبور را معانی عجایب می داند
رفتار بینمان حکم می راند ،مانند تمنایی که بر روی طناب پهن می شود،
.
علی معصومی 05 اردیبهشت 1399 10:45
درودها برشما
ارجمند
••••
☆☆☆☆☆
پژمان خلیلی 09 اردیبهشت 1400 08:04
ممنون