من همیشه به تربچه های باغچه ی پیرِ خانه ی پشتِ حیاطِ مادربزرگِ هفت سالگی ام فکر می کنم.
جایی که کودکی ام را روی شاخه های آن، سیب سرخی شدم.
و شعرهای پنهان را از زبان
عروسک چوبی ام را در گوش درخت، سرو...
کودک فالگیر چه می‌دانست که فالش را این گونه سروده اند.
در میان تمام بغض های تلخ جهانش،
لبخندی را جستجو!....
هنوز حنجره،
صدای گام‌های بلندِ خوب‌ترینِ اتفاقِ خواب را می دهد
در جهانی که رویاهای کودکا...
تلگرام را هم قطع کنند
من در عاشقانه هایم تو را خواهم بوسید
در نامه هایم، برایت گل خواهم فرستاد
و در پیامک هایم با تو خواهم خندید.
تلگرام را هم قطع کنند
دیگر بیصدا که نه، در شعرهایم، برایت خواهم شکفت
...
روی قالیچه می نشینم
به نقطه ای پرنقش و نگار می روم.
جایی که مادرم بیست سالگیاش را با زنبورهای عسل، عروض و قافیه می بافت.
و در بقچه ی گل‌دار شب، ستاره می کاشت.
ترانه های محلی را در چارقد قرمز ع...
باید ترانهی جدیدی بسُرایم
و در حنجرهیِ نازک ماه، شعر لبخندِ بیداری باشم.
باید ترانهی جدیدی بسُرایم و از تمام شاخههای بادام، بادوام بیاویزم.
لابه لای تاریکی برگ های هاشور شب یلدا، طولانی بخوانم،
...
تبلیغات
