کوچهٔ ما، چو دمی لایق پایت گردد
باد، تا شانهٔ من جای همایت گردد
جامِ هر پنجره ای قابِ رخِ زیبایت
دیده ام در پسِ آن محوِ لقایت گردد
باد، مشّاطهٔ زلفت بشوَد از هر سو
تا شرر، بر جگرِ اهلِ وفایت گردد
بویِ...

بعد از یک سفر طولانی
نیمه شب بود
نزدیکِ سحر
با تنی خسته ز بیداری شب
شاد و مشتاق
به دیدارِ وطن برگشتم
کوچه ها خلوت بود
خانه ، در نور مرا دید ز دور
خواستنی بود حضور
بوسۀ کلید بر گونۀ قفل
درِ خا...

مولودِ عشق و رویش آدم تو نیستی
یک ذرّه از تراوش شبنم تو نیستی
بین هزار نامه و شب نامه گشته ام
خطّی ز یک فسانۀ مبهم تو نیستی
بر روی شکاف های تاریخ خاطرم
نقشی به جز نگارهٔ د...

از رنگِ قومِ ریاکار خسته ام
رندانه قلبِ ریا را شکسته ام
پودِ ردای تظاهر به حُسن را
از هم دریده و تارَش گسسته ام
شُکرا که بر سرِ جویِ مصادقه
در کویِ سبزِ صداقت نشسته ام
دمسازِ بلبلِ شیرین سخن شدم
در بر...

من تشنۀ دیدار تو بودم تو نبودی
همواره هوادار تو بودم تو نبودی
هم شاهدِ کردارِ پراز ناز و ادایت
هم راز نگهدارِ تو بودم تو نبودی
از لحظهٔ افتادنِ چشمم به جمالت
دربست گرفتار تو بودم تو نبودی
سرتاسر این ر...