در ابتدای فصل بهاری که ناگهان
یاسِ سفیدِ خانۀ ما تشنه ، مُرده بود
تیغی بزد کُشنده ، به رخسار باورم
آنی که هیچ لقمۀ پاکی نخورده بود

مغزی که بویِ کهنۀ آن شورِ تازگی
از یاخته های عصبِ بینی ام گرفت
آخِر...

دیوارهای شهرِ من از دود خسته است
حتی درختِ ناروَنَش دوده بسته است
اینجا میانِ سارق و عاشق تمیز نیست
امکانِ هیچ حرفِ دگر جز مجیز نیست
دروازه های شهر، فقط بهرِ بستن است
تنها صدای رسا ، صدای شکستن است
پ...

پارسایم ! نوردیده ! حرف هایم گوش کن
جان بابا ، شهد گونه ، نکته ها را نوش کن
آنچه می خواهم بگویم نقل یک افسانه نیست
داستان بلبل و شمع و گل و پروانه نیست
شرح احساس مشقت های بی...

دیروز آمد و رفت و
به روزهای رفته پیوست
فردا از امروز
به روزی که گذشت یاد می کند
و خود آهسته می گذرد
از کنار خویش
بی وقفه و نامحسوس
بی تردید و بی صدا
با این تداول
امروز و فرداهای بی شماری
به گذشته ...

در کوچه های شهر، هوا بار می زنند
وآن را برای هوس به انبار می زنند
در باغِ پشت کوچۀ ما بوته های گل
در سوگِ آب صورتِ بیمار می زنند
گلزار و گلفروش و گلاب و گلابگیر
دستِ طلب، به دامنِ عطار می زنند
در شامِ...