باز دل را بی سبب انداختم در چنگِ تو
بال هایم بسته شد، با کیدِ رنگارنگ تو
باغِ سبزی داشتم، آرام و دِنج و باصفا
شد خراب آرامِ گنجشکانِ آن با سنگِ تو
مذهبم ترکیبی از انصاف بود و عاشقی
گشت خاکستر، همه در ...

شیدا! بیا و شام دلم را سپیده کن
انگیزه های زندگی ام را عدیده کن
بر زخم های جان و تنم مرهمی بِنه
دورِ جدید رابطه را یک پدیده کن

شیدا! بیا و از رهِ این دل عبور کن
در شوره زارِ خشکِ وجودم ظهور کن
جانی ...

چشمانِ خمارِ تو مرا مست می کند
آنچه گُسارِ باده نکرده است، می کند
بی اعتنا به طاقتِ از دست رفته ام
بامن ورای آنچه روا هست، می کند
رویِ خوشی نشان به وفایم نمی دهد
آن را اسیرِ عسرتِ بن بست می کند
چشمت...

یاد آن دهکده و کوچۀ باریک به خیر
یاد شب های مه آلوده و تاریک به خیر
یاد فانوس و گِل و لغزش پاهای غریب
یاد احساس خوش و رابطۀ نیک به خیر
یاد راضی شدن از هیچ و به هیچ آسودن
پرسه در کوی وفاداری و تشکیک به...

وقتی پیام خون خدا، بر زمین رسید
آوازِ رنج و تشنگی از یاسمین رسید
وقتی به ضربِ تیغ عدم، شهد زندگی
در کامِ پورِ فاطمه، چون انگبین رسید
وقتی که قلبِ القمه از تاب و تب فتاد
...