بغلم کن بگذار کنج دلت جُم نخورم
بشکنی جام شرابم که ازاین خُم نخورم
سردِ سردم شده ازفکر تو گرمم بکنی
حسرت آتشِ بی شعله ی هیزُم نخورم
این غم وغصه ی من بی تودگرکم نشود
زخم چرکین دلم ، کهنه وُ مرهم ن...

مطربا مضراب غمگینت ، براین تارم بزن
زخمه برسازم مزن ، برپیکر زارم بزن
خسته ام ازتن فروشی درخیابانهای شهر
بی خیال ازعاشقی ، براین شبِ تارم بزن
مثل کابوسی شده ، این ننگ وبدنامی من
برگناهانِ سیاه ...

بیا یک امشب دیگر من وتو مست گردیم
دراین دنیای وانفسا هرآنچه هست گردیم
فراموشش کنیم ، یک بار غمهای زمانه
نه زندانی میان کوچه ی بن بست گردیم
بیا تا جرعه جرعه بغضمان آوارسازیم
چوسدی روبروی غصه ها دی...

مدتی گم شده ام در وسط شهر ، چرا
با خودم با همه کس دشمنی وقهر، چرا
نانجیب گشته دلم ، پرده دری میخواهد
بی حجاب آمده ام،غافل ازاین دهر ، چرا
سازرسوایی دل ، گوش فلک کر کرده
مثل شعرم که شده بی ثمرو ب...

نشسته ام به کنج خود ، چراسری نمی زنی
گذرکنی به کوچه ام ، ولی دری نمی زنی
چنان غریبه ها شدم ، نگاه به ما نمی کنی
دلِ شکسته ی مرا ، کمی دوا نمی کنی
چه بی ثمرشدم دگر ، دراین خزان بی صفا
که مرده ...